نت شاهد

در موسیقی ایرانی نت شاهد نتی است که در گردش ملودی بیشتر از دیگر صداها به گوش می رسد. این نت در مرکز ملودی واقع می شود و به عبارتی ملودی بر محور آن بسط و گسترش می یابد.
نت ایست
نت آغاز
نت متغیر
دستگاه (موسیقی)
ردیف (موسیقی)
نت هایی که در اطراف نت شاهد قرار دارند به نت شاهد تمایل دارند و با نزدیک تر شدن به نت شاهد، این میل به نتِ شاهد بیشتر می شود. به اصطلاح می توان گفت نت شاهد نت های اطرافش را به خودش جذب می کند.
در موسیقیِ ایرانی سری ها و کرن ها بنا به موقعیت شان نسبت به نت شاهد، کمی تغییر می کنند. بطور مثال در دستگاه شورِ «می» نت «فا سری» به نتِ شاهدِ این مقام (نت «می») نزدیک تر می شود؛ اما همین نت (نت «فا سری») در گوشهٔ مخالف سه گاهِ «سل» به نتِ سل نزدیک تر می شود.
نت شاهد مفهومی است که در موسیقی دستگاه تعریف می شود. پیش از انتقال مقام به دستگاه، اصطلاح «نت شاهد» به کار برده نمی شد. با این حال در موسیقی مقامی نیز گاه یک نت نقشی مشابه نت شاهد داشت. به طور خاص، مجموعه هایی از سه نت یا بیشتر تعریف می شد که «جمع» نام می گرفتند و در هر یک از این «جموع»، یک نت بیشتر مورد تمرکز بود و سیر ملودی حول آن صورت می گرفت؛ به این نت «نغمه مفروضه» گفته می شد که احتمال داده شده شبیه به نت شاهد در تعریف امروزی آن بوده باشد.