کلمه جو
صفحه اصلی

گوشورون

فرهنگ فارسی

در آیین زردشتی ایزد نگهبان چارپایان موکل به روز گوش ( روز چهاردهم هر ماه شمسی ) .

لغت نامه دهخدا

گوشورون. [ گوش ْ وَ ] ( اِخ ) فرشته ای که پرستاری جانوران سودمند با اوست. این کلمه از اوستایی گئوش اورون گرفته شده است. ( از فرهنگ ایران باستان ج 1 ص 323 ). رجوع به گئوش اورون شود.

پیشنهاد کاربران

گوش یا گوشورون یا گئوش یا سیاگالش یا گئو از نام های ایزدبانوی نگهبان چارپایان است.
چهاردهمین روز هر ماه در گاهشماری پارسی گوش است.

گوش اورون یعنی توجه و گوش جان سپردن به موضوعی یا سراپا گوش شدن و روان شنوا داشتن
بسیاری از موضوعات را باید با گوش روان شنید تا فهمید
تا گوش شنوا و روان بیدار نباشد نمیتوان فهمید بی زبانان و زبان بستگان چه میگویند و ازین روی است که گوشورون نگهبان و نگهدار چارپایان است
گوش اورون در پهلوی به نوشین روان و انوشه روان دگرگون گشته چون نیوشیدن همان شنیدن و متوجه شدن است و نیوشا=شنوا


کلمات دیگر: