panfan

[زمین شناسی] مخروط افکنه تشتکی سطح با ثبات یک سنگ بستر که از یک سری از پهنه های فرسایشی به هم پیوسته تشکیل شده و ارائه دهنده مراحل نهایی (مرحله یکی به آخر) یک چرخه فرسایشی خشک است. مترادف این واژه یعنی واژه pediplain، با توجه به اینکه واژه مورد نظر برای بادبزنهای آبرفتی به کار نمی رود، متداولتر است، اگرچه واژه panfan توسط لاوسن (1915) برای یک بادبزن آبرفتی پهناور که نشان دهنده مرحله نهایی فرآیند شکل گیری ناحیه ای بیابانی است، ارائه شده است.