نوزادکشی
فارسی به انگلیسی
دانشنامه عمومی
نوزادکشی عبارت است از کشتن نوزادی که سنش کم تر از یک ماه باشد. این عمل در کشورهای توسعه یافته به ندرت انجام می شود اما در صورت انجام، این مادر است که بیشتر مبادرت به چنین کاری می کند و در میان پدر ها نوزادکشی امری بسیار استثنایی و نادر است.
کودک کشی
اوتانازی کودکان
کودک کشی
اوتانازی کودکان
wiki: پستانداران می شود و توسط هردو جنس نر و ماده انجام می شود.
مشاهده شده است که خرس های ماده ،گربه سانان ،نخستی سانان و در بسیاری از گونه های جوندگان نوزادهای خود را کشته و می خورند.
وقتی پستانداران ماده نوزاد به دنیا می آورند باید آغاز به شیر دادن به نوزاد بکنند چیزی که آن ها درصورتی می توانند انجام دهند که نوزادهایشان تندرست باشند. برای مثال یک خرس ماده ممکن است در حیات وحش توله هایی ناسالم یا غیرعادی داشته باشد یا حتی نتواند به اندازه کافی خوراک برای خوردن پیدا کند آنگاه معمولاً توله هایش را می کشد و می خورد. هچنین شیر و سگ وحشی در چنین شرایطی هم این کار انجام می دهند. اگر از توله های این پستانداران بمیرد آنگاه به احتمال زیاد آن را می خورند که به گفته یک زیست شناس با این کار چیزی گندیده و پوسیده در لانه نمی ماند که شکارچیان را تحریک کند.تا قبل از دهه ۱۹۷۰ نوزاد کشی به عنوان یک امر آسیب شناسی شناخته می شد اما همین اتفاق امروزه به عنوان بخشی از راهبرد (استراتژی) تولید مثل جانور شناخته می شود. شیرهای نر بهترین نمونه از این نوع کشتن هستند. هنگامی که یک شیر نر، شیر نر دیگری را شکست می دهد آنگاه به سراغ بچه های آن شیر می رود و آن ها را به سرعت می کشد به خصوص آنهایی که نوزادند سپس شیر ماده به سرعت با شیر نری که توله هایش را کشته است آمیزش می کند.
بونوبوهای نر جزو انگشت شمار کپی هایی است که مشاهده نشده که نوزادان را بکشند. بونوبوها در محیطشان با هر بونوبو دیگری آمیزش می کنند بنابراین نرها نمی توانند تشخیص دهند که کدام یک از بچه ها بچه واقعیشان است. این یک راهبرد مشترک در جانوران ماده برای گیج کردن نرها است که کدام بچه ها (اگر داشته باشند) آن ها پدرشان هستند.
مشاهده شده است که خرس های ماده ،گربه سانان ،نخستی سانان و در بسیاری از گونه های جوندگان نوزادهای خود را کشته و می خورند.
وقتی پستانداران ماده نوزاد به دنیا می آورند باید آغاز به شیر دادن به نوزاد بکنند چیزی که آن ها درصورتی می توانند انجام دهند که نوزادهایشان تندرست باشند. برای مثال یک خرس ماده ممکن است در حیات وحش توله هایی ناسالم یا غیرعادی داشته باشد یا حتی نتواند به اندازه کافی خوراک برای خوردن پیدا کند آنگاه معمولاً توله هایش را می کشد و می خورد. هچنین شیر و سگ وحشی در چنین شرایطی هم این کار انجام می دهند. اگر از توله های این پستانداران بمیرد آنگاه به احتمال زیاد آن را می خورند که به گفته یک زیست شناس با این کار چیزی گندیده و پوسیده در لانه نمی ماند که شکارچیان را تحریک کند.تا قبل از دهه ۱۹۷۰ نوزاد کشی به عنوان یک امر آسیب شناسی شناخته می شد اما همین اتفاق امروزه به عنوان بخشی از راهبرد (استراتژی) تولید مثل جانور شناخته می شود. شیرهای نر بهترین نمونه از این نوع کشتن هستند. هنگامی که یک شیر نر، شیر نر دیگری را شکست می دهد آنگاه به سراغ بچه های آن شیر می رود و آن ها را به سرعت می کشد به خصوص آنهایی که نوزادند سپس شیر ماده به سرعت با شیر نری که توله هایش را کشته است آمیزش می کند.
بونوبوهای نر جزو انگشت شمار کپی هایی است که مشاهده نشده که نوزادان را بکشند. بونوبوها در محیطشان با هر بونوبو دیگری آمیزش می کنند بنابراین نرها نمی توانند تشخیص دهند که کدام یک از بچه ها بچه واقعیشان است. این یک راهبرد مشترک در جانوران ماده برای گیج کردن نرها است که کدام بچه ها (اگر داشته باشند) آن ها پدرشان هستند.
wiki: نوزادکشی (جانورشناسی)
دانشنامه آزاد فارسی
نوزادکُشی (infanticide)
(یا: فرزندکشی) در حقوق، به معنای قتل نوزاد زیر ۱۲ ماه، اما در معنای عام تر به هر گونه قتل نوزاد اطلاق می شود. این عمل اغلب، در میان جوامع شکارچی ـ گردآورنده و چادرنشین، به مثابۀ ابزاری برای کنترل جمعیت است، زیرا ممکن است برای مادران امکان نگهداری بیش از یک فرزند کوچک و هم زمان، با تلاش ضروری برای بقا غیرممکن باشد. در برخی جوامع، به ویژه هند و چین، نوزادان دختر بیش از نوزادان پسر به قتل می رسند، زیرا فرزندان پسر ارزشمندتر محسوب می شوند. چنین برآورد می شود که هر سال بیش از یک میلیون نوزاد دختر در جهان، صرفاً به دلیل دختر بودن به قتل می رسند. نوزادکشی همچنین به دلیل نقص عضو یا مریضی کودکان، یا در اجرای آیین های کهنه انجام می شود. در بعضی جوامع افریقایی، تولد دوقلوها امری فوق طبیعی تلقی می شود و در نتیجه، دوقلوها را تنها می گذارند تا بمیرند. امروزه، موارد نادر نوزادکشی پوشش خبری گسترده ای پیدا می کند. احتمالاً، شمار کودکان به قتل رسیده توسط پدر و مادر، به مراتب، افزون تر از آمار ارائه شده است؛ با وجود این، مرگ نوزادان بسیاری هرگز رسماً به مثابۀ نوزادکشی مورد شناسایی قرار نمی گیرد. زنان مجرم معمولاً از نظر روانی درمان می شوند، در حالی که مردان مجرم در این زمینه تقریباً همیشه به زندان محکوم می شوند. نوزادکشی در دورۀ ویکتوریا به موضوع حادی مبدل شد و نویسندگانی چون چارلز دیکنز، جورج الیوت، و متیو آرنولد به آن پرداختند. گرچه دخترانی که عموماً فقیر و ناآگاه به شمار می آمدند، برای کتمان آبستنی نامشروع، نوزادانشان را در زمان تولد به قتل می رساندند. نوزادکشی ها در بیشتر موارد ناشی از درماندگی بود. این جنایات، اغلب به دلیل عدم تمایل هیئت های منصفه به اعدام زنان، بدون مجازات می ماند. از طرف دیگر، گزارش های مبلّغان مذهبی و صاحب منصبان مستعمراتی، که به خصوص از آمار بالای نوزادکشی در هند، و چین حکایت می کرد، با خشم و نفرت روبه رو می شد و برای توجیه ادامۀ سلطۀ استعماری انگلستان مورد استفاده قرار می گرفت. به این ترتیب، انگلیسی ها می توانستند ادعا کنند که علاوه بر جان ساکنان، حافظ زندگی کودکان، به خصوص نوزادان دختر، از به قتل رسیدنشان هستند. در چین داشتن پسر مهم است، زیرا فقط پسران قادر به حفظ نام خانواده و افتخار نیاکان هستند. ترجیح سنتی پسران سالانه موجب قتل تقریباً ۱۰هزار نوزاد دختر در چین شده است (آمار ۱۹۹۶). علاوه بر این، با ازدیاد سقط جنین دختران نسبت جنسی جمعیت به ۱۳۱ مذکر در مقابل ۱۰۰ مؤنث رسیده است (آمار ۱۹۹۷). این نسبت در جهان ۱۰۵ مذکر در مقابل ۱۰۰ مؤنث است. در مناطق روستایی چین این نسبت حتی بیشتر است. در یک منطقه، نسبت تولد نوزاد زنده مذکر به مؤنث در ۱۹۹۵ به ۳۱۶ در مقابل ۱۰۰ رسید. سیاست هر زوج یک فرزند نیز ترجیح سنتی فرزند مذکر را افزایش داد و احتمال تشخیص جنسیت جنین با اولتراساند اسکن (که در چین غیرقانونی است) منجر به افزایش سقط جنین های نوزادان مؤنث شده است. نوزادکشی در هند اکثراً در میان فقرا و اجتماعات روستایی رخ می دهد. دختران به جهت هزینۀ بالای عروسی و جهیزیه، تحمیل اقتصادی تلقی می شوند، در حالی که پسران تأمین کنندۀ درآمد و بیمۀ خانواده به حساب می آیند. رواج روش های تشخیص جنسیت پیش از تولد، مانند اولتراساند منجر به افزایش سقط جنین مؤنث شده است. در سال های اخیر، نوزادکشی مؤنث و سقط جنین به دلیل ترجیح زنان به داشتن خانواده های کوچک تر افزایش یافته است. در هندوستان نسبت زن به مرد ۹۳ به ۱۰۰ است، اما در بعضی مناطق این نسبت کمتر از ۸۵ زن در مقابل ۱۰۰ مرد است. تحقیقات انجام شده در بیمارستان بمبئی (مومبای) در ۱۹۹۵ نشان داد که در برابر هر سقط جنین مذکر ۱۰۰۰ سقط جنین مؤنث انجام گرفته بود.
(یا: فرزندکشی) در حقوق، به معنای قتل نوزاد زیر ۱۲ ماه، اما در معنای عام تر به هر گونه قتل نوزاد اطلاق می شود. این عمل اغلب، در میان جوامع شکارچی ـ گردآورنده و چادرنشین، به مثابۀ ابزاری برای کنترل جمعیت است، زیرا ممکن است برای مادران امکان نگهداری بیش از یک فرزند کوچک و هم زمان، با تلاش ضروری برای بقا غیرممکن باشد. در برخی جوامع، به ویژه هند و چین، نوزادان دختر بیش از نوزادان پسر به قتل می رسند، زیرا فرزندان پسر ارزشمندتر محسوب می شوند. چنین برآورد می شود که هر سال بیش از یک میلیون نوزاد دختر در جهان، صرفاً به دلیل دختر بودن به قتل می رسند. نوزادکشی همچنین به دلیل نقص عضو یا مریضی کودکان، یا در اجرای آیین های کهنه انجام می شود. در بعضی جوامع افریقایی، تولد دوقلوها امری فوق طبیعی تلقی می شود و در نتیجه، دوقلوها را تنها می گذارند تا بمیرند. امروزه، موارد نادر نوزادکشی پوشش خبری گسترده ای پیدا می کند. احتمالاً، شمار کودکان به قتل رسیده توسط پدر و مادر، به مراتب، افزون تر از آمار ارائه شده است؛ با وجود این، مرگ نوزادان بسیاری هرگز رسماً به مثابۀ نوزادکشی مورد شناسایی قرار نمی گیرد. زنان مجرم معمولاً از نظر روانی درمان می شوند، در حالی که مردان مجرم در این زمینه تقریباً همیشه به زندان محکوم می شوند. نوزادکشی در دورۀ ویکتوریا به موضوع حادی مبدل شد و نویسندگانی چون چارلز دیکنز، جورج الیوت، و متیو آرنولد به آن پرداختند. گرچه دخترانی که عموماً فقیر و ناآگاه به شمار می آمدند، برای کتمان آبستنی نامشروع، نوزادانشان را در زمان تولد به قتل می رساندند. نوزادکشی ها در بیشتر موارد ناشی از درماندگی بود. این جنایات، اغلب به دلیل عدم تمایل هیئت های منصفه به اعدام زنان، بدون مجازات می ماند. از طرف دیگر، گزارش های مبلّغان مذهبی و صاحب منصبان مستعمراتی، که به خصوص از آمار بالای نوزادکشی در هند، و چین حکایت می کرد، با خشم و نفرت روبه رو می شد و برای توجیه ادامۀ سلطۀ استعماری انگلستان مورد استفاده قرار می گرفت. به این ترتیب، انگلیسی ها می توانستند ادعا کنند که علاوه بر جان ساکنان، حافظ زندگی کودکان، به خصوص نوزادان دختر، از به قتل رسیدنشان هستند. در چین داشتن پسر مهم است، زیرا فقط پسران قادر به حفظ نام خانواده و افتخار نیاکان هستند. ترجیح سنتی پسران سالانه موجب قتل تقریباً ۱۰هزار نوزاد دختر در چین شده است (آمار ۱۹۹۶). علاوه بر این، با ازدیاد سقط جنین دختران نسبت جنسی جمعیت به ۱۳۱ مذکر در مقابل ۱۰۰ مؤنث رسیده است (آمار ۱۹۹۷). این نسبت در جهان ۱۰۵ مذکر در مقابل ۱۰۰ مؤنث است. در مناطق روستایی چین این نسبت حتی بیشتر است. در یک منطقه، نسبت تولد نوزاد زنده مذکر به مؤنث در ۱۹۹۵ به ۳۱۶ در مقابل ۱۰۰ رسید. سیاست هر زوج یک فرزند نیز ترجیح سنتی فرزند مذکر را افزایش داد و احتمال تشخیص جنسیت جنین با اولتراساند اسکن (که در چین غیرقانونی است) منجر به افزایش سقط جنین های نوزادان مؤنث شده است. نوزادکشی در هند اکثراً در میان فقرا و اجتماعات روستایی رخ می دهد. دختران به جهت هزینۀ بالای عروسی و جهیزیه، تحمیل اقتصادی تلقی می شوند، در حالی که پسران تأمین کنندۀ درآمد و بیمۀ خانواده به حساب می آیند. رواج روش های تشخیص جنسیت پیش از تولد، مانند اولتراساند منجر به افزایش سقط جنین مؤنث شده است. در سال های اخیر، نوزادکشی مؤنث و سقط جنین به دلیل ترجیح زنان به داشتن خانواده های کوچک تر افزایش یافته است. در هندوستان نسبت زن به مرد ۹۳ به ۱۰۰ است، اما در بعضی مناطق این نسبت کمتر از ۸۵ زن در مقابل ۱۰۰ مرد است. تحقیقات انجام شده در بیمارستان بمبئی (مومبای) در ۱۹۹۵ نشان داد که در برابر هر سقط جنین مذکر ۱۰۰۰ سقط جنین مؤنث انجام گرفته بود.
wikijoo: نوزادکشی
کلمات دیگر: