محمود افغان

محمود اَفْغان (۱۱۱۰ـ۱۱۳۷ق)
پسر میرویس افغان، رئیس طایفۀ غلجایی و پادشاه افغانی ایران . یک سال پس از مرگ پدرش، عموی خود عبدالعزیز را که جانشین میرویس شده بود، به قتل رسانید و پس از پیروزی بر اسدالله خان ابدالی و قتل او، از دربار صفویه، لقب حسینعلی خان گرفت و با استفاده از ضعف دولت صفوی ، کرمان را تصرف کرد و عازم تصرف اصفهان شد و در ۱۱۳۴ق پس از جنگ گلناباد اصفهان را محاصره کرد. شاه سلطان حسین سرانجام در ۱۲ محرم ۱۱۳۵ق در فرح آباد به نزد محمود آمد و تاج سلطنت را به او داد و وی در ۱۶ محرم وارد اصفهان شد و شاه سلطان حسین را به زندان انداخت و ارامنه را وادار به تسلیم کرد. او ۳۱ تن از بزرگان و شاهزادگان صفوی، به استثنای شاه سلطان حسین و محمدقلی خان شاملو، وزیر اعظم وی ، را قتل عام کرد. محمود با ظلم و تعدی و شقاوت فراوان حکومت کرد و با آن که توانست فارس را نیز مسخر سازد ولی در بعضی مناطق مثل بهبهان و کهگیلویه شکست خورد. ظلم فراوان او افغان ها را به شدت بر وی شوراند. از این رو پسر عموی او، اشرف افغان را از قندهار به اصفهان دعوت کرده و به ولیعهدی برگزیدند. سپس سر محمود را بریده و نزد اشرف فرستادند (۱۱۳۷ق).