میانج . [ ن َ ] (اِخ ) دهی از دهستان قاقازان بخش ضیاآباد شهرستان قزوین ، واقع در 18هزارگزی راه عمومی با 150 تن سکنه می باشد. آب آن از رودخانه ٔ خراس و راه آن مالرو است . ساکنان آن از طایفه ٔ غیاثوند هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
میانج . [ ن َ ] (اِخ ) میانه . (لغات فرهنگستان ). شهر میانه . (ناظم الاطباء). نام شهرکی است در 109هزارگزی هروآباد (خلخال ) در کنار جاده ٔ زنجان و تبریز میان جمال آباد و ادینیک در 451هزارگزی تهران . (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به میانه شود.
میانج . [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اوریاد بخش ماه نشان شهرستان زنجان ، واقع در 12هزارگزی راه عمومی با 214 تن سکنه می باشد. آب آن از چشمه و قنات و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
