کلمه جو
صفحه اصلی

آغوش

فارسی به انگلیسی

bosom, breast


bosom, breast, embrace, squeeze


مترادف و متضاد

بر، بغل، پهلو، صدر، کنار


بنده، غلام، کنیز


قوش


۱. بر، بغل، پهلو، صدر، کنار
۲. بنده، غلام، کنیز
۳. قوش


فرهنگ معین

( اِ.) میان دو دست فراهم آورده ، بغل . ؛ به ~کشیدن به خود چسباندن کسی یا چیزی را.


لغت نامه دهخدا

آغوش . (اِ) آگوش . آگش . بغل . میان دو دست فراهم آورده چون از آن دو، دائره واری کنند :
پیری آغوش باز کرده فراخ
تو همی گوش با شکافه ٔ غوش .

کسائی .


سیاوش فرود آمد از نیل رنگ
پیاده گرفتش [ پیران را ] به آغوش تنگ .

فردوسی .


گرفتش به آغوش کاوس شاه
ز زالش بپرسید و از رنج راه .

فردوسی .


ز من بد سخن نشنود گوش تو
جدائی نجویم ز آغوش تو.

فردوسی .


همی تیره بینم دل و هوش تو
همی گور بینم در آغوش تو.

فردوسی .


تو بندوی را سر به آغوش گیر
مگو ایچ گفتارنادلپذیر.

فردوسی .


در آغوش آنچنان گیرم تنت را
که نَبْوَد آگهی پیراهنت را.

نظامی .


می باش چو خار حربه بر دوش
تا خرمن گل کشی در آغوش
هزار آغوش را پر کرده از خار
یک آغوش از گلش ناچیده دیّار.

نظامی .


وصال دولت بیدار ترسمت ندهند
که خفته ای تو در آغوش بخت خواب زده .

حافظ.


مرگ اگر مرد است گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من از او عمری ستانم جاودان
او ز من دلقی رباید رنگ رنگ .

؟


و این کلمه غیر از بَر و کِنار فارسی و حجر عربی است ، چه در بر گرفتن و در کنار گرفتن تنها با یک دست نیم حلقه کرده و با یک سوی تن گرفتن باشد.و بغل در استعمال کنونی اعم از آغوش و بر و کنار است :
یکی ساعت از وی نبودش قرار
در آغوش بودیش یا در کنار.

شمسی (یوسف و زلیخا).


|| توسعاً، گردن :
ور نبود دلبر همخوابه پیش
دست توان کرد در آغوش خویش .

سعدی (گلستان ).


- در آغوش گرفتن ؛ به آغوش کشیدن . در میان دو دست فراهم آورده ، بخود دوسانیدن کسی یا چیزی را.
- یکدیگر را در آغوش کشیدن ؛ تعانق . معانقه .
|| آن مقدار از گیاه یا چوب و کاغذ و مانند آن که به آغوش توان برداشت : یک آغوش ؛ یک بَغل .
آن روی او بسان یک آغوش غوش خشک
وآن موی او بسان یک آغوش غوشنه .

یوسف عروضی .


هزارآغوش را پر کرده از خار
یک آغوش از گلش ناچیده دیّار.

نظامی .


- آغوش بستن کتاب ؛ ضبر کتب . (ادیب نطنزی ).
- یک آغوش از هر چیز که باشد ؛ حزمه .
- یک آغوش کتاب یا کاغذ ؛ اضباره .
- یک آغوش گیاه ؛ ضغث .
|| نامی از نامهای غلامان و بندگان ترک :
ای خواجه ٔ ارسلان و آغوش
فرمان ده خود مکن فراموش .

سعدی .


وشاقی پریچهره در خیل داشت
که طبعش بدو اندکی میل داشت ...
مگر پاسبانت فراموش شد
که دستت در آغوش آغوش شد؟

سعدی .



فرهنگ عمید

بغل؛ بر؛ سینه.
⟨ در آغوش گرفتن: (مصدر متعدی) کسی را در بغل گرفتن و دو دست را دایره‌وار دور تنۀ او فراهم آوردن و او را به سینه چسباندن؛ به آغوش کشیدن.


۱. غلام: ◻︎ مگر نیک‌بختت فراموش شد / چو دستت در آغوش «آغوش» شد (سعدی۱: ۱۷۵).
۲. [مجاز] بنده: ◻︎ ای خواجهٴ ارسلان و آغوش / فرماندهِ خود مکن فراموش (سعدی: ۱۶۰).



کلمات دیگر: