detective
کارآگاه
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
بازرس، جاسوس، مفتش، منهی
باخبر، مطلع
۱. بازرس، جاسوس، مفتش، منهی
۲. باخبر، مطلع
فرهنگ معین
(ص مر.) 1 - مخبر، جاسوس . 2 - پلیسی که لباس شخصی به تن می کند.
لغت نامه دهخدا
کارآگاه . (ص مرکب ) کارآگه . منهی باشد که اخبار باز رساند. (صحاح الفرس ). کسی را گویند که از حقیقت کار آگاه و باخبر باشد و مردم صاحب فراست و منهی را نیز گویند یعنی مردمی که اخبار باطراف برسانند و قاصد و جاسوس رانیز گفته اند. (برهان ). هوشیار و آگاه از کار و بمعنی منهی که اخبار باز رساند. (انجمن آرای ناصری ). منهی . خبره . پلیس مخفی . (فرهنگستان ) . مشرف . بازرس آگاهی . پلیس خفیه :
در فضای شرق و غرب از حزم او
سال و مه منهی و کارآگاه باد.
سوی جاهش سهم غیرت تیز تاز
چون خرد منهی و کارآگاه باد.
|| منجم را نیز کارآگاه میگویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). || مورخ . (ناظم الاطباء). || صیرفی . (یادداشت بخط دهخدا). || اصحاب فراست و اهل تجربه . (برهان ).
در فضای شرق و غرب از حزم او
سال و مه منهی و کارآگاه باد.
ابوالفرج رونی .
سوی جاهش سهم غیرت تیز تاز
چون خرد منهی و کارآگاه باد.
سنائی .
|| منجم را نیز کارآگاه میگویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). || مورخ . (ناظم الاطباء). || صیرفی . (یادداشت بخط دهخدا). || اصحاب فراست و اهل تجربه . (برهان ).
فرهنگ عمید
۱. کسی که از حقیقت و چگونگی کاری و امری باخبر است.
۲. (اسم) کارمند ادارۀ آگاهی؛ پلیس مخفی.
۳. (اسم) [مجاز] جاسوس.
۴. (اسم) [قدیمی] منجم.
۵. [قدیمی] خبردهنده.
کلمات دیگر: