ناخودآگاه

(خُ) (ص مر.) 1 - پنهان و نا - شناخته . 2 - بدون قصد و عمد.

ناخودآگاه . [ خوَدْ / خُدْ ] (ص مرکب ) که از خود بی خبر است . که از خود آگاه نیست . که از خویشتن خود آگاهی ندارد. || در اصطلاح روانشناسی ، مغفوله . لاعن شعور. مغفول . که در صحنه ٔ روشن و صریح ذهن نیست . ضمیر ناخودآگاه به معنی وجدان مغفوله یا شعور باطن به آن دسته از وجدانیات انسان گفته میشود که روزی جزء وجدانیات صریحه بوده اند و فعلاً مورد توجه وجدان شخص نیستند و قسمت تاریک ذهن یا ذخیره ٔ آن را تشکیل میدهند.

۱. (روانشناسی) بخشی از ذهن انسان که به آن آگاهی نداد اما متٲثر از آن است.
۲. کسی که از خود بی‌خبر است؛ آن‌که از خود آگاه نیست.
۳. (قید) بدون قصد قبلی؛ بی‌اختیار.