novitiate
نوآموزی
فارسی به انگلیسی
لغت نامه دهخدا
نوآموزی . [ ن َ / نُو ] (حامص مرکب ) نوآموز بودن . تازه کاری . مبتدی بودن . ماهر و کامل نبودن :
نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است
هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی .
|| آغاز تعلیم :
نخست از من زبان بسته که طفل اندر نوآموزی
چو نایش بی زبان باید نه چون بربط زبان دانش .
نالیدن بلبل ز نوآموزی عشق است
هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی .
حزین لاهیجی .
|| آغاز تعلیم :
نخست از من زبان بسته که طفل اندر نوآموزی
چو نایش بی زبان باید نه چون بربط زبان دانش .
خاقانی .
کلمات دیگر: