[ ع . ] ( اِ.) جِ اصیل ؛ شبانگاه ، نزدیک غروب .
آصال
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
آصال . (ع ص ، اِ) ج ِ اصیل . صاحب اصلان . || محکم رایان . || (اِ) شبان گاه ها. عشایا.
فرهنگ عمید
وقت بین عصر و مغرب؛ آخر روز؛ شبانگاه.
فرهنگ فارسی ساره
آفتاب زردی ها، شبان گاهان، نژادگان
کلمات دیگر: