[ مغ - فا. ] ( اِ.) بزرگ ، مهتر، سرور.
آقاسی
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
آقاسی . (ترکی ، اِ مرکب ) (شاید از ترکی ِ آقا، سید + سی ، حرف اضافه ) نامی از نامها: حاج میرزا آقاسی .
- اشیک آقاسی ؛ رئیس دربار.
- قوللرآقاسی ؛ رئیس غلامان خاصه . داروغه ٔ دیوان خانه .
و رجوع به آغاچی شود.
فرهنگ عمید
۱. بزرگ؛ مهتر؛ سرور.
۲. داروغۀ دیوانخانه.
۳. بزرگ در خانه.
فرهنگ فارسی ساره
پاسدار
کلمات دیگر: