کلمه جو
صفحه اصلی

آلاکلنگ

فرهنگ معین

(کُ لَ) (اِمر.) دو چوب بر هم نهادة متقاطع که دو کس بر دو سر چوب بالایی نشینند و به نوبت به زیر و بالا شوند.


لغت نامه دهخدا

آلاکلنگ . [ آل ْ لا ک ُ ل َ ] (اِ مرکب ) دو چوب برهم نهاده است متقاطع که دو کس بر دو سر چوب زبرین نشینند و بنوبت بزیر و بالا شوند، و این عمل را نیز آلاّکلنگ نامند.


آلاکلنگ . [ ک ُ ل َ ] (اِ مرکب ) آله کُلو. ذروح . ج ، ذراریح .


فرهنگ عمید

الاکلنگ#NAME?



کلمات دیگر: