(غِ) (اِمص .) 1 - آمیزش . 2 - مباشرت ، مجامعت .
آمیغه
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
آمیغه . [ غ َ / غ ِ ] (ن مف / نف ) آمیخته . || (اِمص ) بضاع . وِقاع . (برهان ).
فرهنگ عمید
۱. آمیخته؛ مخلوط.
۲. (اسم مصدر) آمیزش؛ مجامعت.
کلمات دیگر:
(غِ) (اِمص .) 1 - آمیزش . 2 - مباشرت ، مجامعت .
آمیغه . [ غ َ / غ ِ ] (ن مف / نف ) آمیخته . || (اِمص ) بضاع . وِقاع . (برهان ).
۱. آمیخته؛ مخلوط.
۲. (اسم مصدر) آمیزش؛ مجامعت.