آرایندۀ انجمن؛ کسی که مایۀ زینت انجمن است؛ کسی که میان انجمن هوش و حواس همه متوجه او باشد.

آرایندۀ انجمن؛ کسی که مایۀ زینت انجمن است؛ کسی که میان انجمن هوش و حواس همه متوجه او باشد.

فرهنگ عمید

انجمن آرا. [ اَ ج ُ م َ ](نف مرکب ) کسی که مایه ٔ زینت انجمن است . (فرهنگ فارسی معین ). رئیس و صاحب مجلس . (آنندراج ) : آنکه در خلوت آیینه ندارد آرام چه خیال است شود انجمن آرای کسی . صائب (از آنندراج ). - انجمن آرای ناصری ؛کتاب لغتی است فارسی بفارسی تألیف رضاقلی خان هدایت (1218 - 1288 هَ . ق .)، مؤلف مجمعالفصحاء و ریاض العارفین . مؤلف در بیشتر موارد در اصل و اشتقاق لغات به توجیهات عامیانه پرداخته است . برای توضیح مفصل رجوع به مقدمه ٔ لغت نامه شود.

انجمن آرا. [ اَ ج ُ م َ ](نف مرکب ) کسی که مایه ٔ زینت انجمن است . (فرهنگ فارسی معین ). رئیس و صاحب مجلس . (آنندراج ) : آنکه در خلوت آیینه ندارد آرام چه خیال است شود انجمن آرای کسی . صائب (از آنندراج ). - انجمن آرای ناصری ؛کتاب لغتی است فارسی بفارسی تألیف رضاقلی خان هدایت ( 1218 - 1288 هَ . ق .)، م

انجمن آرا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید