پاک دامن

(مَ) (ص مر.) برخوردار از پاکدامنی ، نداشتن وضع یا کیفیت رفتارهای زشت و ننگین .

نجیب؛ عفیف؛ پارسا؛ پاک‌جامه: ◻︎ در حقّ من به دُردکشی ظن بد مبر / کآلوده گشت جامه ولی پاک‌دامنم (حافظ: ۶۸۶).