(هَ) (اِمر.) آنچه جان آدمی را بگیرد.
جان آهنج
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
جان آهنج . [ هََ ] (نف مرکب ) جان برکننده . جان کشنده . کشنده ٔجان . برون کننده ٔ جان :
آفریده مردمان مر رنج را
پیشه کرده رنج جان آهنج را.
تا چو شمشیر و تیر جان آهنج
هرچه زآن است بر نداری رنج .
ای دریغا که دوا در رنجتان
گشت زهر و قهر جان آهنجتان .
رجوع به آهنج شود.
آفریده مردمان مر رنج را
پیشه کرده رنج جان آهنج را.
رودکی .
تا چو شمشیر و تیر جان آهنج
هرچه زآن است بر نداری رنج .
نظامی .
ای دریغا که دوا در رنجتان
گشت زهر و قهر جان آهنجتان .
(مثنوی ).
رجوع به آهنج شود.
فرهنگ عمید
آنچه جان آدمی را بگیرد؛ برآورندۀ جان؛ بیرونآورندۀ جان.
کلمات دیگر: