کلمه جو
صفحه اصلی

آخرزمان

فرهنگ معین

(خَ. زَ) [ ع . ] (اِمر.) 1 - دورة آخر. 2 - قسمت واپسین از دوران روزگار که به قیامت متصل گردد، آخرالزمان . 3 - مجازاً روزگاری که در آن حوادث نامعمول یا کارهای ناپسند زیاد روی می دهد. ؛ پیغمبر ~محمّد مصطفی (ص ).


لغت نامه دهخدا

آخرزمان . [ خ ِ زَ ] (اِ مرکب ) آخرالزّمان . قسمت واپسین از دوران که بقیامت پیوندد :
خواهم شدن بکوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخرزمان گرفت .

حافظ.


از آن زمان که فتنه ٔ چشمت بمن رسید
ایمن ز شر فتنه ٔ آخرزمان شدم .

حافظ.


- پیغمبر آخرالزمان یا آخرزمان ؛ رسول خاتم ، صلوات اﷲعلیه .
- مهدی آخرزمان ؛ مهدی موعود علیه السلام .


کلمات دیگر: