آل عباس . [ ل ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) نام بطنی از بنی هاشم از نژاد عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف ، عم ّ پیغمبر خاتم (ص ). این نام گاهی بر خلفای عباسی که پس از بنی امیه خلافت یافتند اطلاق میشود. خلفای عباسی از سال 132 تا 656 هَ .ق . خلافت داشته اند. اول ایشان ابوالعباس عبداﷲبن محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس معروف بسفاح و آخر آنان معروف به مستعصم باﷲ، و عده ٔ این خلفاء 37 تن و انقراض ایشان بر دست هلاکو نبیره ٔ چنگیز بوده است . و محل خلافت آنان ابتدا انبار و بعد کوفه و سپس بغداد بود. بنی عباس . عباسیان . خلفای عباسی :
ابوالعباس سفاح
منصور
مهدی
هادی
هارون الرشید
امین
مأمون
معتصم
واثق
متوکل
منتصر
مستعین
معتز
مهتدی
معتمد
معتضد
مکتفی
مقتدر
قاهر
راضی
متقی
مستکفی
مطیع
طایع
قادر
قائم
مقتدی
مستظهر
مسترشد
راشد
مقتفی
مستنجد
مستضی ٔ
ناصر
ظاهر
مستنصر
مستعصم
ابوالعباس سفاح
132-136
منصور
136-158
مهدی
158-169
هادی
169-170
هارون الرشید
170-193
امین
193-198
مأمون
198-218
معتصم
218-227
واثق
227-232
متوکل
232-247
منتصر
247-248
مستعین
248-251
معتز
251-255
مهتدی
255-256
معتمد
256-279
معتضد
279-289
مکتفی
289-295
مقتدر
295-320
قاهر
320-322
راضی
322-329
متقی
329-333
مستکفی
333-334
مطیع
334-363
طایع
363-381
قادر
381-422
قائم
422-467
مقتدی
467-487
مستظهر
487-512
مسترشد
512-529
راشد
529-530
مقتفی
530-555
مستنجد
555-566
مستضی ٔ
566-575
ناصر
575-622
ظاهر
622-623
مستنصر
623-640
مستعصم
640-656