کلمه جو
صفحه اصلی

ابوقتاده

لغت نامه دهخدا

ابوقتاده . [ اَ ق َ دَ ](اِخ ) عبداﷲبن حوار شامی . محدث است و از او احمدبن الحارث العنانی روایت کرده است . وفات او به سال 164 هَ . ق . بوده است . و او غیر ابوقتاده ٔ حرّانی است .


ابوقتاده . [ اَ ق َدَ ] (اِخ ) نعمان . رجوع به ابوقتاده حارث ... شود.


ابوقتاده . [ اَ ق َ دَ ] (اِخ ) انصاری . رجوع به ابوقتاده حارث بن ربعی ... شود.


ابوقتاده . [ اَ ق َ دَ ] (اِخ ) تمیم بن نظیر العدوی . محدث است .


ابوقتاده . [ اَ ق َ دَ ] (اِخ ) عمرو. رجوع به ابوقتاده حارث ... شود.


ابوقتاده . [ اَ ق َ دَ ] (ع اِ مرکب ) خرس . دُب ّ. (المرصع). کهنی .


ابوقتاده . [اَ ق َ دَ ] (اِخ ) حارث (یا نعمان یا عمرو)بن الربعی بن بلامة الأنصاری ملقب بفارس رسول اﷲ. صحابی است . او غزوه ٔ اُحد و مشاهد بعد آنرا دریافت و برخی گفته اند او بدری است . و پس از رحلت رسول صلوات اﷲ علیه بخدمت علی علیه السلام پیوست و در جنگ جمل و هم صفین حضور داشت . وفات او به سال 54 هَ . ق . بمدینه یا به کوفه بود و برخی به سال 40 گفته اند و قول اول اصح است . رجوع به حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 155 و 177 و 239 شود.



کلمات دیگر: