( ~. دِ) [ ع - فا. ] (ص مف .) بی دغدغه ، کسی که او را رنجی و ناراحتی نباشد.
خاطرآسوده
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
خاطرآسوده . [ طِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کسی که او را ناراحتی و رنجی نباشد. آنکه او را فراغت خاطر باشد. آن که او را ملالی و تشویشی نباشد. آسوده خاطر. بی دغدغه . بی تشویش .
کلمات دیگر: