خوش نویس . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که خط نیک از روی تعلیم نویسد. (ناظم الاطباء). خطاط. مشاق . (یادداشت مؤلف ). که زیبا و خوب نویسد. که در نوشتن خط قواعد خطاطی را نیک بکار برد : آن پنجه ٔ کمانکش و انگشت خوش نویس هر بندی اوفتاد بجایی و مفصلی . سعدی . چون عطاردخوش نویس و اعیان محاسبان ضابط چون ادریس . (از ترجمه ٔ محاسن اصفهان ).

خوش نویس . [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که خط نیک از روی تعلیم نویسد. (ناظم الاطباء). خطاط. مشاق . (یادداشت مؤلف ). که زیبا و خوب نویسد. که در نوشتن خط قواعد خطاطی را نیک بکار برد : آن پنجه ٔ کمانکش و انگشت خوش نویس هر بندی اوفتاد بجایی و مفصلی . سعدی . چون عطاردخوش نویس و اعیان محاسبان ضا

خوش نویس

فارسی به عربی

لغت نامه دهخدا