دارگل

(تلفظ: dār gol) درختِ گل ؛ (به مجاز) زیبا رو ؛ (در گیاهی) نوعی درخت که در سرزمین هندوستان روییده است .

دارگل . [ گ ُ ] (اِ مرکب ) نوعی از درخت که در هندوستان شایع است . (آنندراج ).

دارگل . [ گ ُ ] (اِخ ) ده از بخش گوران شهرستان شاه آباد که در 15هزارگزی شمال خاوری گهواره دره و شمالی کوه قلعه قاضی واقع و محلی است کوهستانی . سردسیر. سکنه ٔ آن 250 تن است . آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، حبوبات ، صیفی ، توتون ، میوه جات . شغل اهالی زراعت و گله داری است . راه مالرو دارد ساکنان از تیره سادات صدری هستند. دارگل پنج ده کوچک نزدیک بهم بنام دارگل سیدحسن - سیدسلیم - رشیدعلی طیمز - سیدمیرزا است و سکنه پنج ده جمعاً 250 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).