کلوتار دوم

کلوتار دوم(۵۸۴-۶۲۹) دارای لقبهای بزرگ (le Grand) و جوان (le Jeune)، پادشاه مروونژی نوستریا و میان سالهای ۶۱۳ تا ۶۲۹ پادشاه همه فرانک ها بود. او چهل و پنج سال پادشاهی کرد که در میان شهریاران مروونژی از همه درازتر بود.
مروونژی ها
فرانک ها
پیش از اینکه وی چشم به جهان بگشاید پدرش شیلپریک یکم مرده بود. مادرش شهبانو فردگوند تا زمان مرگش در ۵۹۷ جانشین پادشاه بود و به فرمانروایی می پرداخت. پس از او کلوتار سیزده ساله به تنهایی به پادشاهی پرداخت. وی مانند مادرش به دشمنی خونبار با شهبانو برونهیلدا فرمانروای اوسترازیا ادامه داد.
در ۵۹۹ به جنگ با عموزادگانش تئودریک دوم از بورگوندی و تئودبرت دوم از اوستراسیا پرداخت و آنها را شکست داد. در ۶۰۵ کوشید بر پادشاهی تئودوریک دست یازد ولی ناکام ماند. با مرگ تئودریک در ۶۱۳ کلوتار خود را آماده لشکرکشی به مرزهای او می نمود ولی دو تن از شهرداران کاخ های اوستراسیا با یک شورش اوستراسیا را بدو واسپردند. شهبانو برونهیلدای پیر و پسر بزرگش زیگبرت دوم به جنگ با او شتافتند ولی سپاهیان در میدان جنگ آنها را تنها گذاردند، این دو به ناچار گریختند ولی در نزدیک دریاچه نوشاتل به چنگ سربازان کلوتار افتادند و به دستور او کشته شدند. برونهیلدا را پس از سه روز شکنجه سخت میان چهار اسب بستند و هر اسب را به سویی راندند تا پاره پاره شود.
از این پس کلوتار دوم پس از پدر بزرگش کلوتار یکم نخستین کسی بود که به پادشاهی همه فرانکها می رسید.