قانع

کافی

اسم: قانع (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: qānee) (فارسی: قانع) (انگلیسی: ghanee)
معنی: قناعت کننده، خرسند، راضی، آن که به دارایی خود یا آنچه در اختیار دارد، راضی است و بسنده می کند، راضی و خرسند از جواب یا از سخنی که شنیده است، مجاب

قناعت کننده، راضی وخشنودبقسمت وبهره خود
(صفت ) آنکه از قسمت و بهره خود راضی است قناعت کننده بسند کننده خرسند جمع : قانعین .
یکی از القاب امام محمد تقی است .

(نِ ) [ ع . ] (ص . ) خرسند، راضی .

قانع. [ ن ِ ] ( ع ص ) خواهنده و خرسند.( مهذب الاسماء ). خرسند به بهره خود. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). راضی به قسمت. بسندکار : و هرگاه که متقی در کار این جهان گذرنده تأملی کند هرآینه مقابح آن را بنظر بصیرت بیند.... و با یاد آخرت الفت گیرد تا قانع و متواضع گردد. ( کلیله و دمنه ).
به بوئی از تو شدم قانع و همی دانم
که هیچ رنگ مرا ازتو جز که بوی تو نه.گر به دل قانعی دو اسبه درآی
ور به جان خُشندی خر اندر کش.با آنکه قانعم چو سلیمان ز مهر و ماه
نان ریزه ها چو مور به مکمن درآورم.زان گوهری که گردون از عشق اوست گردان
قانع شدی به نامی اما نشان ندیدی.چون به یک قطره دلت قانع بود
جان خود را کل دریا چون کنی ؟کوزه چشم حریصان پر نشد
تا صدف قانع نشد پردُر نشد. حریص با جهانی گرسنه است و قانع به نانی سیر. ( گلستان ).
مپندار کین قول معقول نیست
چو قانع شدی سنگ و سیمت یکی است.به رنگ و بوی بهار ای فقیر قانع شو
چو باغبان نگذارد که سیب و گل چینی.قانعی ژنده پوش ناگاهی
درمی یافت بر سر راهی
چون منم قانع و توئی با خواست
بی نیازی مرا و فقر تراست.|| خواری نماینده در سؤال . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). سائل : و اطعموا القانع و المعتر؛ اطعام کنید سؤال کننده و طواف کننده بدون سؤال را. عن النبی ( ص ): القانع الذی یقنع بما تعطیه و یسأل و المعتر الذی یتعوض و لایسأل. ( ناظم الاطباء ). || از جائی به جائی رونده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ج ، قانعون و قانعین.

---

قانع. [ ن ِ ] ( اِخ ) یکی از القاب امام محمد تقی است. ( حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 91 ).

کسی که به آنچه قسمت و بهره اش شده راضی و خشنود باشد، قناعت کننده.