کرن ایکتروس

کرن ایکتروس (به انگلیسی: Kernicterus) نوعی اختلال نادر مغزی پایا است که در اثر رسوب کردن بیلیروبین در ماده خاکستری دستگاه عصبی مرکزی ایجاد می شود. نوزادان بیش از همه در معرض چنین آسیبی قرار دارند. موارد زیر در نوزادان مبتلا به کرن ایکتروس دیده می شود:
از نظر بالینی، این بیماری را به سه زیرگروه حاد(به انگلیسی: Acute bilirubin encephalopathy (ABE))، مزمن (به انگلیسی: Chronic Bilirubin Encephalopathy (CBE))و مخفی (به انگلیسی: Subtle bilirubin encephalopathy (SBE))تقسیم بندی می کنند.
شایان ذکر است که تنها فرم غیر کانژوگه (غیرمستقیم) بیلی روبین می تواند از سد خونی مغزی رد شده و منجر به ایجاد این نوع انسفالوپاتی شود؛ لذا در هایپر بیلیروبینمیاهای ناشی از انسداد مجاری صفراوی، که غلظت فرم کانژوگه در خون بالا می رود؛ چنین اختلالی مشاهده نمی شود.
کرن ایکتروس هنگام افزایش غلظت بیلی روبین غیرکانژوگه به مقداری بیش از ۲۰ الی ۲۵ میلی گرم در دسی لیتر، که ظرفیت سیستم انتقالی آلبومین خون است، ایجاد می گردد. داروهای تحریک کننده کانژوگه شدن و ترشح صفرا، مانند فنوباربیتال ها می توانند در پیشگیری از این اختلال در نوزادان مؤثر باشند. همچنین قرار گرفتن در معرض نور آبی، به دلیل تحریک سلول های کبدی به دفع بیلی روبین غیر کانژوگه، در کاهش زردی نوزادان و پیشگیری از این اختلال کارآمد است. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد این است که مصرف سفتریاکسون(نسل سوم سفالوسپورین ها) هم می تواند موجب کرن ایکتروس شود، چرا که این آنتی بیوتیک توانایی اتصال بالایی به آلبومین دارد و می تواند موجب جدا شدن بیلی روبین و رسوب آن ونهایتا ایجاد کرن ایکتروس شود، لذا می بایست از مصرف سفتریاکسون در نوزادان اجتناب کرد.