مترادف هجرت : ترک بلد، ترک وطن، سفر، کوچ، مفارقت، مهاجرت، رحلت
برابر پارسی : دوری از میهن، فرارفت، فراروی
هجرت
مترادف هجرت : ترک بلد، ترک وطن، سفر، کوچ، مفارقت، مهاجرت، رحلت
برابر پارسی : دوری از میهن، فرارفت، فراروی
فارسی به انگلیسی
departure, hegira
exile, exodus, hegira
فرهنگ اسم ها
(تلفظ: hejrat) (عربی) از کشور یا زادگاه خود به جای دیگر رفتن و در آنجا ساکن شدن ؛ مهاجرت پیغمبر اکرم (ص) از مکه به مدینه که مبنای گاه‌شماری و تاریخ مسلمانان است .
اسم: هجرت (دختر) (عربی) (تلفظ: hejrat) (فارسی: هجرت) (انگلیسی: hejrat)
معنی: از کشور یا زادگاه خود به جای دیگر رفتن، از کشور یا زادگاه خود به جای دیگر رفتن و در آنجا ساکن شدن، ( اَعلام ) مهاجرت پیامبر اسلام ( ص ) و جمعی از یارانش ( مهاجران ) از مکه به یثرب ( مدینه )، که رویدادی ویژه در تاریخ اسلام بود، بعدها مبدأ تاریخ هجری قرار گرفت ( = میلادی )
معنی: از کشور یا زادگاه خود به جای دیگر رفتن، از کشور یا زادگاه خود به جای دیگر رفتن و در آنجا ساکن شدن، ( اَعلام ) مهاجرت پیامبر اسلام ( ص ) و جمعی از یارانش ( مهاجران ) از مکه به یثرب ( مدینه )، که رویدادی ویژه در تاریخ اسلام بود، بعدها مبدأ تاریخ هجری قرار گرفت ( = میلادی )
مترادف و متضاد
هجری، هجرت
ترکبلد، ترکوطن، سفر، کوچ، مفارقت، مهاجرت
رحلت
۱. ترکبلد، ترکوطن، سفر، کوچ، مفارقت، مهاجرت
۲. رحلت
فرهنگ فارسی
(مصدر ) جداشدن جدایی کردن .۲- رحلت کردن هجرت کردن .۳- (اسم ) جدایی مفارقت . ۴- رحلت مهاجرت . ۵- ترک وطن کفار وانتقال بدارالاسلام ۶- ترک پیغمبراسلام مکه را وحرکت وی بسوی مدینه و آن در ۱۶ ژوئیت سال ۶۲۲ م . صورت گرفت وهمان مبدائ تاریخ مسلمانان قرارگرفته: (( هفتصد وپنجاه وچار ازهجرت خیرالبشر مهر را جوزامکان وماه راخوشه وطن . ) ) ( حافظ ) یا هجرت اولی. مهاجرت گروهی از پیروان پیغمبر اسلام ازمکه به حبشه که براثر آزار قریش بدستور پیغمبربسال پنجم ازبعثت رسول اتفاق افتاد.
فرهنگ معین
(هِ رَ ) [ ع . هجرة ] (اِمص . ) ۱ - کوچ کردن ، ترک وطن . ۲ - مبداء تاریخ مسلمانان که زمان هجرت پیامبر است از مکه به مدینه برابر با ۶۲۲ م .
لغت نامه دهخدا
هجرت. [ هَِ رَ ] ( ع اِمص ) مفارقت. جدایی. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). دوری. افتراق. فراق. هجر. هجران. || ترک وطن و دوری از خانمان و مفارقت یاران و دوستان. ( ناظم الاطباء ). جدائی از سرای و نشیمن. ( السامی فی الاسامی ). بریدن از وطن. بریدن از خانمان. جدایی از وطن : حرمت هجرت و وسیلت غربت را مایه و ساقه ٔآن گردانیده. ( کلیله و دمنه ). || رحلت. ارتحال. کوچ. مهاجرت : اگر در عاقبت کارها وهجرت سوی گور فکرتی شافی واجب داری حرص و شره این عالم فانی بر تو بسر آید. ( کلیله و دمنه ). || ( مص ) گذاشتن. || جدا شدن از خانمان. ( غیاث ) ( شمس اللغات ). || در اصطلاح مسلمین ، ترک وطن کفار و انتقال به دارالاسلام. ( از تعریفات سید شریف جرجانی ). در مقابل تَعَرﱡب که قبل از فتح مکه به دست پیغمبر به معنی مهاجرت از منطقه اسلامی مدینه به منطقه کفار قریش در مکه و نواحی بود :
آن را که کس به جای پیمبر جز او نخفت
با دشمنان صعب به هنگام هجرتش.
تا با رسول حق به هجرت سوی شدم.
تاریخ ز هجرت پیمبر شد.
هجرة. [ هَِ رَ ] ( ع اِمص ) خروج از سرزمینی برای سکونت در سرزمین دیگر. ( معجم متن اللغة ). || اسم از هَجَرَ. ضد وصل.( معجم متن اللغة ). اسم از تهاجر. ( اقرب الموارد ). || نوع. ( اقرب الموارد ). رجوع به هجرت شود.
هجرة. [ هََ رَ ] ( ع اِ ) سال تمام. ( منتهی الارب ). || ( ص ) زن فربه تمام اندام. ( اقرب الموارد ).
هجرة. [ هَُ رَ ] ( ع اِمص ) از زمینی به زمینی رفتن. ( منتهی الارب ). خروج از سرزمینی به سوی سرزمین دیگر. ( اقرب الموارد ). هِجرَت. رجوع به هجرت و هِجرة شود.
هجرة. [ هَِ رَ ] ( اِخ )از نواحی یمامة و در آنجا قریه و نخلستانهاست بنی قیس بن ثعلبة را. ( از معجم البلدان ). و در موضع دیگر گفته است آبکی است مر بنی قیس را. ( از معجم البلدان ).
آن را که کس به جای پیمبر جز او نخفت
با دشمنان صعب به هنگام هجرتش.
ناصرخسرو.
ازبهر دین ز خانه براندید مرمراتا با رسول حق به هجرت سوی شدم.
ناصرخسرو.
این بس شرف سفر که در عالم تاریخ ز هجرت پیمبر شد.
علی شطرنجی.
- هجرت اولی ؛ مهاجرت عده ای از پیروان محمد پیغمبر اسلام از مکه به حبشه است که بر اثر آزار و شکنجه قریش ، و به دستور پیغمبر به سال پنجم از بعثت رسول اتفاق افتاد. شماره این مهاجرین به قول طبری ، هفتادودو تن و بنا به اخبار دیگر صدوبیست تن بود. برای اطلاع بیشتر رجوع به «هجرت صحابه پیغمبر به حبشه » ذیل «حبشه » شود.هجرة. [ هَِ رَ ] ( ع اِمص ) خروج از سرزمینی برای سکونت در سرزمین دیگر. ( معجم متن اللغة ). || اسم از هَجَرَ. ضد وصل.( معجم متن اللغة ). اسم از تهاجر. ( اقرب الموارد ). || نوع. ( اقرب الموارد ). رجوع به هجرت شود.
هجرة. [ هََ رَ ] ( ع اِ ) سال تمام. ( منتهی الارب ). || ( ص ) زن فربه تمام اندام. ( اقرب الموارد ).
هجرة. [ هَُ رَ ] ( ع اِمص ) از زمینی به زمینی رفتن. ( منتهی الارب ). خروج از سرزمینی به سوی سرزمین دیگر. ( اقرب الموارد ). هِجرَت. رجوع به هجرت و هِجرة شود.
هجرة. [ هَِ رَ ] ( اِخ )از نواحی یمامة و در آنجا قریه و نخلستانهاست بنی قیس بن ثعلبة را. ( از معجم البلدان ). و در موضع دیگر گفته است آبکی است مر بنی قیس را. ( از معجم البلدان ).
هجرت . [ هَِ رَ ] (ع اِمص ) مفارقت . جدایی . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). دوری . افتراق . فراق . هجر. هجران . || ترک وطن و دوری از خانمان و مفارقت یاران و دوستان . (ناظم الاطباء). جدائی از سرای و نشیمن . (السامی فی الاسامی ). بریدن از وطن . بریدن از خانمان . جدایی از وطن : حرمت هجرت و وسیلت غربت را مایه و ساقه ٔآن گردانیده . (کلیله و دمنه ). || رحلت . ارتحال . کوچ . مهاجرت : اگر در عاقبت کارها وهجرت سوی گور فکرتی شافی واجب داری حرص و شره این عالم فانی بر تو بسر آید. (کلیله و دمنه ). || (مص ) گذاشتن . || جدا شدن از خانمان . (غیاث ) (شمس اللغات ). || در اصطلاح مسلمین ، ترک وطن کفار و انتقال به دارالاسلام . (از تعریفات سید شریف جرجانی ). در مقابل تَعَرﱡب که قبل از فتح مکه به دست پیغمبر به معنی مهاجرت از منطقه ٔ اسلامی مدینه به منطقه ٔ کفار قریش در مکه و نواحی بود :
آن را که کس به جای پیمبر جز او نخفت
با دشمنان صعب به هنگام هجرتش .
ازبهر دین ز خانه براندید مرمرا
تا با رسول حق به هجرت سوی شدم .
این بس شرف سفر که در عالم
تاریخ ز هجرت پیمبر شد.
- هجرت اولی ؛ مهاجرت عده ای از پیروان محمد پیغمبر اسلام از مکه به حبشه است که بر اثر آزار و شکنجه قریش ، و به دستور پیغمبر به سال پنجم از بعثت رسول اتفاق افتاد. شماره ٔ این مهاجرین به قول طبری ، هفتادودو تن و بنا به اخبار دیگر صدوبیست تن بود. برای اطلاع بیشتر رجوع به «هجرت صحابه ٔ پیغمبر به حبشه » ذیل «حبشه » شود.
آن را که کس به جای پیمبر جز او نخفت
با دشمنان صعب به هنگام هجرتش .
ناصرخسرو.
ازبهر دین ز خانه براندید مرمرا
تا با رسول حق به هجرت سوی شدم .
ناصرخسرو.
این بس شرف سفر که در عالم
تاریخ ز هجرت پیمبر شد.
علی شطرنجی .
- هجرت اولی ؛ مهاجرت عده ای از پیروان محمد پیغمبر اسلام از مکه به حبشه است که بر اثر آزار و شکنجه قریش ، و به دستور پیغمبر به سال پنجم از بعثت رسول اتفاق افتاد. شماره ٔ این مهاجرین به قول طبری ، هفتادودو تن و بنا به اخبار دیگر صدوبیست تن بود. برای اطلاع بیشتر رجوع به «هجرت صحابه ٔ پیغمبر به حبشه » ذیل «حبشه » شود.
فرهنگ عمید
۱. دوری گزیدن از وطن، کوچ کردن از وطن خود و به جای دیگر رفتن، رفتن از شهری به شهر دیگر و در آنجا وطن کردن.
۲. مهاجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه، که مبدٲ تاریخ مسلمانان است.
۲. مهاجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه، که مبدٲ تاریخ مسلمانان است.
دانشنامه عمومی
هجرت ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
هجرت محمد
هجرت (بم)
هجرت (گنبد کاووس)
هجرت (فیلم) فیلمی به کارگردانی و نویسندگی میلاد ساختهٔ سال ۱۳۵۷
هجرت محمد
هجرت (بم)
هجرت (گنبد کاووس)
هجرت (فیلم) فیلمی به کارگردانی و نویسندگی میلاد ساختهٔ سال ۱۳۵۷
wiki: ایران است.
این روستا در دهستان ریگان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۸ نفر (۱۰خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان ریگان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۸ نفر (۱۰خانوار) بوده است.
wiki: بخش مرکزی شهرستان گنبد کاووس در استان گلستان ایران است.
این روستا در دهستان سلطانعلی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۳ نفر (۱۹خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان سلطانعلی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۳ نفر (۱۹خانوار) بوده است.
wiki: هجرت (گنبد کاووس)
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] هجرت_ که از آن به مهاجرت نیز تعبیر شده_ به معنای جدایی است.
"هجرت" از مادّۀ "هجر" به معنای ترک و جدایی است، مهاجرت در اصل به معنای بریدن از دیگری و ترک وی است.
مهاجرت گاهی با بدن: «...وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ...» «در بستر از آنها دوری نمائید».
یا با زبان و قلب: «إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا » «قوم من قرآن را رها کردند».
و گاهی بریدن از غیر با هر سه (بدن، زبان، قلب) است: «وَ اصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا » «و در برابر آنچه (دشمنان) می گویند شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنان دوری گزین!»؛ «...وَ الَّذِینَ هَاجَرُواْ...» «...و کسانی که هجرت کردند...».
یعنی کسانی که از بلاد کفر به بلاد ایمان هجرت کردند.
که به همه اینها هجرت می گویند.
اهمیّت هجرت
مسأله هجرت یکی از مهمترین مسائلی است که در آغاز اسلام، اساسی ترین نقش را در پیروزی حکومت اسلامی ایفا کرد و در همه زمانها از اهمیّت فوق العاده ای برخوردار است که از یک سو مؤمنان را از تسلیم در برابر فشار و خفقان محیط باز می دارد و از سوی دیگر عامل صدور اسلام به نقاط مختلف جهان می شود.
جایگاه هجرت در متون دینی
«هجرت» در زندگی بشر و پیشرفت علوم و بوجود آمدن تمدنها نقش تعیین کنندهای داشته و دارد؛ اسلام به عنوان آخرین دین الهی در ابعاد مختلف مسئله هجرت را مطرح کرده و بر آن پای فشرده است.
← هجرت یک دستور سازنده اسلامی
...
"هجرت" از مادّۀ "هجر" به معنای ترک و جدایی است، مهاجرت در اصل به معنای بریدن از دیگری و ترک وی است.
مهاجرت گاهی با بدن: «...وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ...» «در بستر از آنها دوری نمائید».
یا با زبان و قلب: «إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا » «قوم من قرآن را رها کردند».
و گاهی بریدن از غیر با هر سه (بدن، زبان، قلب) است: «وَ اصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا » «و در برابر آنچه (دشمنان) می گویند شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنان دوری گزین!»؛ «...وَ الَّذِینَ هَاجَرُواْ...» «...و کسانی که هجرت کردند...».
یعنی کسانی که از بلاد کفر به بلاد ایمان هجرت کردند.
که به همه اینها هجرت می گویند.
اهمیّت هجرت
مسأله هجرت یکی از مهمترین مسائلی است که در آغاز اسلام، اساسی ترین نقش را در پیروزی حکومت اسلامی ایفا کرد و در همه زمانها از اهمیّت فوق العاده ای برخوردار است که از یک سو مؤمنان را از تسلیم در برابر فشار و خفقان محیط باز می دارد و از سوی دیگر عامل صدور اسلام به نقاط مختلف جهان می شود.
جایگاه هجرت در متون دینی
«هجرت» در زندگی بشر و پیشرفت علوم و بوجود آمدن تمدنها نقش تعیین کنندهای داشته و دارد؛ اسلام به عنوان آخرین دین الهی در ابعاد مختلف مسئله هجرت را مطرح کرده و بر آن پای فشرده است.
← هجرت یک دستور سازنده اسلامی
...
wikifeqh: هجرت
[ویکی اهل البیت] هجرت در فرهنگ اسلام به معنای ترک خانه و کاشانه و یاهر نوع انتقال با نیتی مقدس است. که هدف از آن رسیدن به کمال یا گریز از موقعیتی است که مزاحم کمال انسان در آن حضور دارد.و از ارزشهای اسلامی است.
"هجرت" از مادّه "هجر" به معنای ترک و جدایی است، مهاجرت در اصل به معنای بریدن از دیگری و ترک وی است. چنانچه در سوره نساء آمده است :
«...وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ...»؛(سوره نساء/34) در بستر از آنها دوری نمائید.
و به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خطاب می نماید:
«وَاصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلاً»؛(سوره مزمل/10) و در برابر آنچه (دشمنان) می گویند: شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنان دوری گزین!
لغت نامه دهخدا برای هجرت معانیی همچون: مفارقت و جدایی، ترک وطن و دوری از خانمان و مفارقت یاران و دوستان، جدائی از سرای و نشیمن را بیان نموده و به نقل ا زتعریفات سید شریف جرجانی آورده است که: هجرت در اصطلاح مسلمین ، ترک وطن کفار و انتقال به دارالاسلام است.
قرآن می فرماید: «وَما کانَ الْمُؤمِنُون لِیَنْفِرُوا کافَّةً فَلَوْلا نَفَر مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فی الدّین...» ؛؛ شایسته نیست مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان طایفه ای کوچ نمی کند تا در دین آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟
"هجرت" از مادّه "هجر" به معنای ترک و جدایی است، مهاجرت در اصل به معنای بریدن از دیگری و ترک وی است. چنانچه در سوره نساء آمده است :
«...وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ...»؛(سوره نساء/34) در بستر از آنها دوری نمائید.
و به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خطاب می نماید:
«وَاصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلاً»؛(سوره مزمل/10) و در برابر آنچه (دشمنان) می گویند: شکیبا باش و به طرزی شایسته از آنان دوری گزین!
لغت نامه دهخدا برای هجرت معانیی همچون: مفارقت و جدایی، ترک وطن و دوری از خانمان و مفارقت یاران و دوستان، جدائی از سرای و نشیمن را بیان نموده و به نقل ا زتعریفات سید شریف جرجانی آورده است که: هجرت در اصطلاح مسلمین ، ترک وطن کفار و انتقال به دارالاسلام است.
قرآن می فرماید: «وَما کانَ الْمُؤمِنُون لِیَنْفِرُوا کافَّةً فَلَوْلا نَفَر مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فی الدّین...» ؛؛ شایسته نیست مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان طایفه ای کوچ نمی کند تا در دین آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟
wikiahlb: هجرت
[ویکی شیعه] هجرت (ابهام زدایی). هجرت ممکن است به یکی از عناوین زیر اشاره داشته باشد:
wikishia: هجرت_(ابهام زدایی)
پیشنهاد کاربران
سفر بی بازگشت
( 1 ) کوچش /کوچِش/؛ ( 2 ) کوچ؛ ( 3 ) کوچندگی /کوچَندِگی/
این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
فَروایِش farvãyesh ( پهلوی: فْرَوایِیشن fravãyishn )
پَرواس ( سنسکریت: پْرَواسَ )
کوژین ( کردی: کوچین )
فَروایِش farvãyesh ( پهلوی: فْرَوایِیشن fravãyishn )
پَرواس ( سنسکریت: پْرَواسَ )
کوژین ( کردی: کوچین )
کلمات دیگر: