سَلجوقیان روم (حک: ۴۸۳ـ۷۰۷ق)
از شاخه های مهم سلجوقیان که بیش از دو قرن، بر قسمت هایی از آسیای صغیر فرمانروایی کردند. بنیانگذار این سلسله سلیمان بن قتلمش بود. امرای این سلسله نیز چون دیگر شاخه های سلجوقیان تابع سلاجقۀ بزرگ ایران بودند. تاریخ اولیۀ سلاجقۀ روم به علت بُعد مسافت و دوری ایشان از مرکز حکومت چندان روشن نیست و در ترتیب توالی ایشان در منابع اختلافاتی دیده می شود. مرکز حکومت سلجوقیان روم شهر قونیه بود. از زمان سلطان غیاث الدین کیخسرو اول (۵۸۸ـ۶۰۷ق)، پسر قلج ارسلان، در حوزۀ حکومت ایشان امنیتی به وجود آمد و به سبب آن تجارت و صنعت نیز رشد کرد. سلاجقۀ روم در زمان کیخسرو دوم (۶۳۴ـ۶۴۳ق) در جنگ با مغولان شکست خوردند و بعد از آن تابع ایشان شدند و عزل و نصب امرای این سلسله منوط به نظر مغولان بود. پادشاهان سلاجقه روم ، از دورۀ کیخسرو اول به بعد، غالباً توجه خاصی به تربیت اهل فضل و هنر نشان داده اند.
از شاخه های مهم سلجوقیان که بیش از دو قرن، بر قسمت هایی از آسیای صغیر فرمانروایی کردند. بنیانگذار این سلسله سلیمان بن قتلمش بود. امرای این سلسله نیز چون دیگر شاخه های سلجوقیان تابع سلاجقۀ بزرگ ایران بودند. تاریخ اولیۀ سلاجقۀ روم به علت بُعد مسافت و دوری ایشان از مرکز حکومت چندان روشن نیست و در ترتیب توالی ایشان در منابع اختلافاتی دیده می شود. مرکز حکومت سلجوقیان روم شهر قونیه بود. از زمان سلطان غیاث الدین کیخسرو اول (۵۸۸ـ۶۰۷ق)، پسر قلج ارسلان، در حوزۀ حکومت ایشان امنیتی به وجود آمد و به سبب آن تجارت و صنعت نیز رشد کرد. سلاجقۀ روم در زمان کیخسرو دوم (۶۳۴ـ۶۴۳ق) در جنگ با مغولان شکست خوردند و بعد از آن تابع ایشان شدند و عزل و نصب امرای این سلسله منوط به نظر مغولان بود. پادشاهان سلاجقه روم ، از دورۀ کیخسرو اول به بعد، غالباً توجه خاصی به تربیت اهل فضل و هنر نشان داده اند.
wikijoo: سلجوقیان_روم