طائی

فرهنگ فارسی

مصطفی بن محمد بن یونس بن ابو عبدالله حنفی دانشمند عرب ( و. ۱۱۳۸ - ف.۱۱۹۳ ه.ق . ). او راست : توفیق الرحمن بشرح کنز دقائق البیان درفقه حنفی تالیف ابوالبرکات نسفی و او این شرح را اختصاری کرده و آنرا کنزالبیان مختصر توفیق الرحمن نام نهاده و هر دو بطبع رسیده ( معجم المطبوعات )
( صفت ) منسوب به طی از مردم افراد قبیله طی : حاتم طائی .
احمد ابن محمد الطائی یکی از سرکردگان امرائ در عصر عباسیان خویش لوائ مدینه طریق مکه و سپس ولایت کوفه و سواد آن و طریق خراسان و سامره و شرطه بغداد و خراج قطر بل و مسکن برای او بست .

طائی . منسوب به طیئی پدر قبیله و قیاس طیئی است .

لغت نامه دهخدا

طائی . (اِخ ) (الَ ...) یکی از شیوخ رواة حدیث که در روزگار ابوداود به اصفهان آمد. نامش نامعلوم است . پاره ای از متأخرین گویند: محتمل است که شیخ مزبور یحیی بن عبدویة البغدادی باشد. (نقل به معنی از الموشح ).

طائی . (اِخ ) احمدبن محمد الطائی یکی از سرکردگان امراء در عصر عباسیان المعتمد علی اﷲ در سال 271 هَ . ق . به دست خویش لواء مدینه ، طریق مکه ، و سپس ولایت کوفه و سواد آن ، و طریق خراسان و سامراء، و شرطه ٔ بغداد، و خراج قطربل ، و مسکن برای او بست . الموفق باللّه در سال 275 بر او خشم گرفت و او را باز داشت ، و سپس رها ساخت و ولایت کوفه بدو سپرد. در آن ایام قرامطه در کوفه ظهور کرده بودند، طائی بر هر مردی از قرامطه در سال دیناری خراج نهاد و تا گاه مرگ ولایت کوفه داشت و هم در 281 هَ . ق . بمرد. (اعلام زرکلی ج 1 ص 71).

طائی . (اِخ ) مصطفی بن محمدبن یونس بن ابی عبداﷲ الطائی الحنفی . مولد او 1138 هَ . ق . و وفات در 1193هَ . ق . او راست : کتاب توفیق الرحمن بشرح کنز دقائق البیان در فقه حنفی تألیف ابوالبرکات نسفی و این شرح را اختصاری کرده ، و آن را کنزالبیان ، مختصر توفیق الرحمن نام نهاده است ، و هر دو کتاب به طبع رسیده است . (معجم المطبوعات ج 2 ص 1225).

طائی . (ص نسبی ) منسوب به طی که پدر بطنی است . (منتهی الارب ). و از جمله حاتم از اسخیاء معروف عرب که از قبیله ٔ طی بوده است :
آنی تو که گر زنده شودحاتم طائی
علم و کرم و جود کند از تو تعلم .

سوزنی .

نماند حاتم طائی و لیک تا به ابد
بماند نام بلندش به نیکوئی مشهور.

سعدی .

رجوع به حاتم شود. و ابوتمّام حبیب بن اوس طائی است . رجوع به ابوتمّام شود.

طایی. ( ص نسبی ) طائی. منسوب به طَی . پدر قبیله ای از عرب و قیاس طَیّئی است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به طائی شود.

طائی. ( ص نسبی ) منسوب به طی که پدر بطنی است. ( منتهی الارب ). و از جمله حاتم از اسخیاء معروف عرب که از قبیله طی بوده است :
آنی تو که گر زنده شودحاتم طائی
علم و کرم و جود کند از تو تعلم.

سوزنی.

نماند حاتم طائی و لیک تا به ابد
بماند نام بلندش به نیکوئی مشهور.

سعدی.

رجوع به حاتم شود. و ابوتمّام حبیب بن اوس طائی است. رجوع به ابوتمّام شود.

طائی. ( اِخ ) ( الَ... ) یکی از شیوخ رواة حدیث که در روزگار ابوداود به اصفهان آمد. نامش نامعلوم است. پاره ای از متأخرین گویند: محتمل است که شیخ مزبور یحیی بن عبدویة البغدادی باشد. ( نقل به معنی از الموشح ).

طائی. ( اِخ ) احمدبن محمد الطائی یکی از سرکردگان امراء در عصر عباسیان المعتمد علی اﷲ در سال 271 هَ. ق. به دست خویش لواء مدینه ، طریق مکه ، و سپس ولایت کوفه و سواد آن ، و طریق خراسان و سامراء، و شرطه بغداد، و خراج قطربل ، و مسکن برای او بست. الموفق باللّه در سال 275 بر او خشم گرفت و او را باز داشت ، و سپس رها ساخت و ولایت کوفه بدو سپرد. در آن ایام قرامطه در کوفه ظهور کرده بودند، طائی بر هر مردی از قرامطه در سال دیناری خراج نهاد و تا گاه مرگ ولایت کوفه داشت و هم در 281 هَ. ق. بمرد. ( اعلام زرکلی ج 1 ص 71 ).

طائی. ( اِخ ) مصطفی بن محمدبن یونس بن ابی عبداﷲ الطائی الحنفی. مولد او 1138 هَ. ق. و وفات در 1193هَ. ق. او راست : کتاب توفیق الرحمن بشرح کنز دقائق البیان در فقه حنفی تألیف ابوالبرکات نسفی و این شرح را اختصاری کرده ، و آن را کنزالبیان ، مختصر توفیق الرحمن نام نهاده است ، و هر دو کتاب به طبع رسیده است. ( معجم المطبوعات ج 2 ص 1225 ).

فرهنگ عمید

از قبیلۀ طی: نماند حاتم طایی ولیک تا به ابد / بماند نام بلندش به نیکویی مشهور (سعدی: ۱۰۸ ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] طائی (ابهام زدایی). طائی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • عامر بن حسان طائی، یکی از شهدای کربلا• امیة بن سعد طائی، مکنّی به ابوصمصام از قبیله طی و از یاران شهید امام حسین (علیه السلام)• برج بن مسهر طائی، از قبیله طی و از شاعران مُخَضْرم و از خوارج• حابس بن سعد طائی، صحابی و از بزرگان قبیله طَیّ• حاتم طائی، شاعر دوره جاهلی عرب و مظهر بخشندگی• حسان بن مفرج طایی، از خاندان جراحیان (آل جرّاح) و از امرای قبیله طیّ در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم• حکیم بن طفیل طایی سنبسی، از قاتلان حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام)• حمید بن قحطبه طایی، سردار و والی دوره عباسیان در قرن دوم• عدی بن حاتم طائی، ابوطریف عدی بن حاتم فرزند حاتم طائی سخاوتمند معروف عرب، از اصحاب خاص امام علی (علیه السلام)
...

wikifeqh: طایی_(ابهام_زدایی)

کلمات دیگر: