لیزوزوم

کافَنده تَن یا لیزوزوم از اندامک های درون یاخته است.کافنده تن ها دارای آنزیم هایی گوارشی گوناگون به ویژه آنزیم های هیدرولیتیک "هیدرولیز" (تجزیه کننده آب) هستند.لیزوزوم کیسه ای (کیسه غشایی) آنزیم های گوناگونی دارد. این آنزیم ها برای هضم مولکول های بزرگ به کار می روند. بیش از ۴۰ آنزیم در لیزوزوموجود دارد (مانند پروتئازها، نوکلئازها و فسفولیپازها).
بهترین عملکرد این آنزیم ها در محیط اسیدی (PH=۵) صورت می گیرد.
پس اگر این آنزیم ها به سیتوپلاسم (PH=7.4) نشت کنند، آسیب هایی می تواند برساند و حتی ممکن است قسمت های مهمی از سیتوپلاسم را هضم کند . این آنزیم ها در شبکه آندوپلاسمی ساخته می شوند و پس از ورود به دستگاه گلژی، توسط آبدانه ها به لیزوزوم منتقل می شوند.
اگر این آنزیم ها نباشند،,هیچ سلولی نمی توانست آنزیم هیدرولیز کننده در خود داشته باشد و به مرور مولکول های بزرگی که امکان هضم آن ها وجود ندارد، در سیتوزول جمع می شوند. این مولکول ها در فعالیت و واکنش های موجود در سلول اختلال ایجاد می کنند و سلول با مشکل مواجه می شود.

لیزوزوم (lysosome)
ساختار یا اندامک محصور در غشای درونی یک یاخته. اصولاً در یاخته های جانوری یافت می شود. لیزوزوم ها آنزیم هایی دارند که می توانند پروتئین ها و سایر مواد زیستی را تجزیه کنند. آن ها در گوارش نقش مهمی دارند. در یاخته های خونی سفید، معروف به بیگانه خوارها (فاگوسیت ها)، آنزیم های لیزوزومی به باکتری هایی حمله می کنند که به وسیله یاخته بلعیده شده اند.