علم منطق (Wissenschaft der Logik)
کتابی در فلسفه و منطق، از گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، منتشر شده به آلمانی در ۱۸۱۲. هگل به طور کلی در این اثر کوشیده است منطق واقعی را جانشین منطق صوری کند. به زعم او ذهن بشر با درکِ روح جهانی تکامل می یابد و از این رهگذر است که ماهیّت هر چیزی ادراک می شود. از این رو، علم منطق که سازوکارش بررسی ارتباط های عام و ضروری اندیشه است، در عین حال نوعی فلسفۀ اولی است، نوعی تبیین مطلق که به سبب عقلانی بودن واقعی، و چون واقعی است، عقلانی است. مقوله ها به مثابۀ اصول بنیادین اندیشه ای که به تجربه وحدت می بخشد، نه تنها صورت های کارکرد ذهن، بلکه لحظه های امر مطلقِ در حال گردیدن و اَشکال عینی حیات اند. علم منطق بیانگر کوشش هگل برای جانشین کردن منطق جدید (منطق ذهن یا منطق گردیدن) بر منطقی است که تا آن زمان بر فلسفه حاکم بوده است، یعنی منطق ارسطو.