قَراخِتائیانِ کرمان
(یا: قتْلُغْ خانیان؛ تلفظ متداول: قَراخَتائیان) سلسلۀ حکومتگر از امرای قَراخِتائی کرمان (حک: قرن ۷ـ اوایل قرن ۸ ق). این سلسله را در ۶۱۹ق بُراق حاجب تأسیس کرد و او چون قَراخِتائی بود، این سلسله نیز به همین نام معروف شد. مدت حکومت قَراخِتائیان بر کرمان ۸۴ سال بود و از این سلسله هشت تَن به حکومت رسیدند که اولین آن ها بُراق حاجب (حُک: ۶۱۹ـ۶۳۲ق) و آخرین هم قطب الدّین شاه جهان (حُک: ۷۰۲ـ۷۰۳ق) بود. از میان سلاطین ایشان، زنان معروفی همچون تُرکان خاتون و دخترش، پادشاه خاتون، را می توان نام برد. قَراخِتائیان با اَتابکان یزد، اَتابکان فارس، آل مظفّر و سلاطین مسلمان هند رابطه داشتند. پادشاهان قَراخِتائی در عمران و آبادی و رفاه و امنیت قلمرو خود می کوشیدند. بندر تجاری هرمز، جزئی از قلمرو ایشان بود و بخش مهمی از راه های تجاری از ولایت کرمان می گذشت.
