کاتماندو

کاتماندو (به زبان نپالی: काठमाडौं) پایتخت کشور نپال و بزرگ ترین شهر این کشور است.یک استوپای کوچک   تندیس بهائیروا در بازار   کنده کاری های سنگی در خیابان   حشیش فروشی، سال ۱۹۷۳، پیش از ممنوعیت   یک دستفروش در میدان دربار، کاتماندو
بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱، جمعیت شهر کاتماندو ۱٬۰۰۳٬۲۸۵ نفر است.
این شهر با مساحت ۵۰٫۶۷ کیلومتر مربع در بلندی ۱٬۴۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است و در مرکز نپال در دره کاتماندو و در کنار رودخانه بگماتی قرار گرفته است. کاتماندو با دو شهر پاتان و بهاکتاپور یک مجموعه شهری را تشکیل می دهد.
کاتماندو به ۳۵ منطقه تقسیم می شود. بزرگترین منطقهٔ این شهر، منطقهٔ ۱۶ با مساحت ۴٫۴ کیلومتر مربع است که در شمال شهر قرار دارد. از سوی دیگر، منطقهٔ ۲۶ که در مرکز شهر قرار دارد، با مساحت ۰٫۰۴ کیلومتر مربع کوچکترین منطقهٔ شهر است.

کاتْمانْدو (Kathmandu)
پایتخت کشور نپال، در ارتفاع ۱,۳۷۰متری از سطح دریا، در جنوب کوه های هیمالیا. در درۀ نپال، در محل تلاقی رودهای باگماتی و ویشنوماتی، قرار دارد. جمعیت آن ۱,۲۰۳,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). مهم ترین فعالیت اقتصادی کاتماندو، گردشگری است. بناهای دیدنی آن عبارت اند از کاخ های سلطنتی؛ سینگ ها دوربَر؛ معبدی بودایی (۱۵۴۹) در یک کاخ قدیمی؛ معبد بوداییِ کوماری باهال؛ و عبادتگاه گنبد سپید بودنات، که برای تبتی های بودایی مقدس است. کاتماندو در ۷۲۳م تأسیس شد. گورخاها در ۱۷۶۸ پس از تصرف کاتماندو آن را پایتخت خود قرار دادند. خاندان رانا (۱۸۴۶ـ۱۹۵۰)، با عنوان نخست وزیران موروثی از این جا بر کشور حکومت کردند. در ۱۹۳۴ زلزله بخش اعظم شهر را ویران کرد. نخستین جاده به کاتماندو در ۱۹۵۶ ساخته شد.