لاجوردی

لاجوردی (آبی ایرانی) یکی از سایه های رنگ آبی است که به رنگ سنگ لاجورد است. رنگ لاجوردی در معماری ایرانی و کشورهای محدودهٔ حوزهٔ خلیج فارس رنگی رایج است. آبی لاجوردی، از سنگ لاجورد که در معادن ایران و افغانستان وجود دارد رنگ می گیرد. رنگ آبی نیلی نیز از این مادهٔ معدنی گرفته می شود. رنگ آبی شیشه های رنگی در بسیاری از ابنیهٔ قدیمی لاجوردی است.
لاجوردی: رنگ کاملاً آبی
لاجوردی ملایم: آبی لاجوردی که همراه با سایه هایی از رنگ خاکستری و نیلی است.
لاجوردی تیره: که به آن «آبی عمیق» نیز می گویند. به این رنگ در طراحی وب، «آبی نیلی» یا «آبی پرطاووسی» نیز گفته می شود.
لاجوردی را در زبان های انگلیسی، فرانسوی و بسیاری از زبان های دیگر، «آبی ایرانی» (انگلیسی: Persian blue؛ فرانسوی: bleu persan) می نامند. این رنگ برای اولین بار در سال ۱۶۶۹ میلادی در انگلستان، «آبی ایرانی» نامیده شد.
در تزئینات داخلی بسیاری از مسجدها در ایران، مانند مسجد امام در اصفهان، از کاشیهای لاجوردی استفاده شده است.
لاجوردی تیره، که به ندرت آن را «آبی هنگ» نیز می نامند، برای اولین بار در سال ۱۹۱۲ به عنوان رنگ رسمی لباس نیروهای دریایی توسط کشورهای مختلف انتخاب شد. دلیل انتخاب لاجوردی تیره، آسان و ارزان بودن رنگرزی پارچه ها و دوام آن بود.