حالت برانگیخته

به طور کلی برانگیختگی یعنی افزایش انرژی یک سامانه نسبت به حالتی که کمترین انرژی ممکن را داراست. این مفهوم به طور خاص در مکانیک کوانتومی که در آن اتمها دارای حالت های کوانتومی و ترازهای انرژی هستند کاربرد دارد.
ویکی پدیای انگلیسی Excited state
ویکی پدیای فرانسوی Excitation (physique)
در مکانیک کوانتومی حالت برانگیخته سیستم (اتم، مولکول یا هسته) یعنی هر حالت کوانتومی که انرژی آن بیشتر از انرژی حالت پایه باشد.
طول عمر سیستم در حالت برانگیخته کوتاه است. به طور لحظه ای یا با ساطع کردن یک فوتون یا فونون سیستم انرژی اضافی خود را آزاد می کند و به حالتی با انرژی پایین تر یا حالت پایه برمی گردد.
اگر طول عمر این حالتهای برانگیخته زیاد باشد به آن ها شبه پایدار می گویند. ایزومرهای هسته ای با طول عمر زیاد و همچنین حالت اکسیژن یگانه مثال هایی از این حالتهای شبه پایدار هستند.