کارفرما

رب العمل , سید

کارفرمای:صاحب کار، صاحب کارخانه، آنکه بکاری فرمان دهد
صاحب و آمر

(فَ ) (ص فا. ) ۱ - آن که دستور کار بدهد. ۲ - صاحب کار.

کارفرما. [ ف َ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) کارفرمای. صاحب و آمر. ( آنندراج ). آنکه به کاری فرمان دهد :
کارفرمای همی داند فرمودن کار
لاجرم کارگر از کار همی آید بر.همه فرمانبران یزدانند
تا ندانی که کارفرمایند.برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر
کارفرمای قدر میکند این من چکنم.کارکن هست کارفرما نیست. ( تاریخ سلاجقه کرمان لمحمدبن ابراهیم ). کارها را کارفرما میکند. ( جامع التمثیل ). ج ، کارفرمایان :
گفت منذر بکارفرمایان
تا بپرگار صورت آرایان
در خورنق نگاشتند بزر
صورت گور زیر و شیر زبر. || وزیر پادشاه و فرمان گزار و حاکم و سرکار و هر متصرف باقدرتی. ( ناظم الاطباء ) :
مستوفی عقل و مشرف رای
در مملکت تو کارفرمای.- کارفرمایان دولت ؛ وزیران و مردمان بزرگ دولت.
|| قهرمان.( مهذب الاسماء ) ( دهار ). امیر :
جهان پهلوان کارفرمای دهر
درآورد لشکر بنزدیک شهر.چو آگه گشت بهرام قوی رای
که خسرو شد جهانرا کارفرمای.|| اثاث ؛ کارفرمای خانه چون دیگ و تبر و غیره.( السامی فی الاسامی ) ( مهذب الاسماء ). آلت. اسباب خانه چون ظرف و آینه و غیره : شه ملک بیامد با هدیه هاء فراوان و بسیار کارفرماها کرده بود از نقره از همه نوعی و همچنین کنیزکی که شاه هرگز مثل او ندیده بود. ( اسکندرنامه نسخه سعید نفیسی ).

١. [مقابلِ کارگر] (حقوق ) آن که در قبال پرداخت مزد، کارگران را به کار می گمارد، صاحب کار: کارفرمای همی داند فرمودن کار / لاجرم کارگر از کار همی آید بر (فرخی: لغت نامه: کارفرما ).
۲. [قدیمی] فرمانروا، حاکم.
٣. [قدیمی] اثاث خانه.
۴. [قدیمی] آن که فرمان می دهد: برو ای ناصح و بر دُردکشان خرده مگیر / کارفرمای قدر می کند این، من چه کنم؟ (حافظ: ۶۹۰ ).

{client , owner , contract owner} [مدیریت-مدیریت پروژه] یکی از دو طرف پیمان که کار را اداره می کند و پرداخت های مربوط را بر عهده دارد
{employer} [مدیریت-مدیریت پروژه] شخصی که فردی را به استخدام درمی آورد و برای انجام کار به او دستمزد می پردازد