قاصد

رائد , ساعی , منادی

قصدکننده، آهنگ کننده، نامه بر، پیک، چاپار
( اسم ) ۱ - آهنگ کننده قصد کننده ۲ - آنکه قصد جان کسی کند ۳ - میانه رو ۴ - کسی که نامه یا پیغام بجایی ( دور ) برد برید پیک ٠ یا گل قاصد ٠ یا قاصد چرخ ۱ ٠ - ماه قمر ۲ - آفتاب شمس ٠

(ص ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - قصدکننده . ۲ - پیک پیاده که نامه یا پیغامی را به مقصد دوری می برد.

قاصد. [ ص ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی ازقصد. آهنگ کننده. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). قصدکننده. ( مهذب الاسماء ). || در اصطلاح فارسی مستعدقتل. ( آنندراج ). آنکه قصد جان کسی کند :
دل بد چه کنی بر من و بدعهد چه گردی
قاصد چه شوی بی سببی فتنه و شربر.بخون و خواسته مهتران شدم قاصد
ربا و رشوه پذیرفتم از وصی و یتیم.همان قاصدان نیز کردند جهد
که بر خون او بسته بودند عهد.|| راه راست رونده. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). || میانه. ( فرهنگ نظام ). || نزدیک. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). || آسان. || سبک. ( مهذب الاسماء ). || چوب شکننده. ( آنندراج ). || برید. پروانه.پیک. رسول. پیاده ای که نامه یا پیغام برای دور برد.پیغامبر. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ). و این معنی مخصوص فارسی است. ( فرهنگ نظام ). رجوع به چپر و چاپار شود :
ازیرا سوی صدر تو از این پس
نباشد قاصد من جز کبوتر.فرستم قاصدی تا بازش آرد
بسان مرغ در پروازش آرد.در حال رسید قاصد از راه
آورد مثال حضرت شاه.مرا قاصد بدین خدمت فرستاد
تو دانی نیک و بد کردم ترا یاد.گفت تا قاصد را گرفتند و رساله را بخواندند. ( گلستان ).
قاصد رود از پارس به کشتی به خراسان
گر چشم من اندر عقبش سیل براند.حسب حالی ننوشتیم و شد ایامی چند
قاصدی کو که فرستم به تو پیغامی چند. || ( ق ) بعمد. بقصد. عمداً. قصداً. عامداً :
شاه قاصد گفت هین احوال چیست
که بغلتان از زر و همیان تهی است.- بقاصد ؛ بقصد :
گفت دل دانم ، بقاصد میکنم
رازق است اﷲ بر جان و تنم.

۱. نامه بر، پیک، چاپار.
۲. [قدیمی] قصدکننده، آهنگ کننده.

/ghaased/ خواستگار - پیام بر – مامور انجام کاری ۳دلاله

( قاصد * ) بین نخهای کمتر تابیده شده و بیشتر تابیده شده در دوک دستمالی به نام قاصد نهند.

سفیر, پیام آور, پیک