قاع

زمین پست وهمواردورازکوه وپشته، دشت، هامون
( اسم ) زمین پست هموار دور از کوه و پشته بیابان صاف و هموار . یا قاع صفصف . بیایان مستوی .
روزی است از روز های عرب .

[ ع . ] (اِ. ) زمین هموار، دشت .

قاع. ( ع اِ ) زمین پست هموار دور از کوه و از پشته. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). زمین راست و هموار. ( ترجمان علامه جرجانی ص 77 ). کویر. ( نصاب ). ج ، قیع، قیعه ، قیعان ، اقواع ، اقوع. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) :
نه روشندلی زاید از تیره اصلی
نه نیلوفری روید از شوره قاعی.همچنین در قاع بسیط مسافری گمشده بود. ( گلستان ).

---

قاع. ( اِخ ) نام قلعه ای است در مدینه طیبه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). وبه آن «اُطم البلویین » گفته میشود و در کنار آن چاهی است موسوم به چاه غدق. ( معجم البلدان ج 7 ص 15 ).

---

قاع. ( اِخ ) منزلی است در راه مکه پس از عقبه ، نسبت به کسی که به طرف مکه میرود و پس از آن زباله است. ( معجم البلدان ج 7 ص 15 ) ( نزهةالقلوب ج 3 ص 167 ).

---

قاع. ( اِخ ) ( یوم الَ... ) روزی است از روزهای عرب. ابواحمد گوید این روزی است که در آن حادثه میان بکربن وائل و بنی تمیم اتفاق افتاد و در این روز اوس بن حجر بدست بسطام بن قیس شیبانی اسیر گشت و در این باره آمده است :
بقاع منعناه ثمانین حجة
و بضعاً لنا اخراجه و مسائله.

زمین پست و هموار که دور از کوه و پشته باشد، دشت، هامون.
* قاع صفصف: [قدیمی] زمین هموار و بی گیاه. &delta، برگرفته از قرآن کریم «فُیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» (طه: ۱۰۶ ).

دشت, هامون