کد منبع

wiki: علمی-تخیلی به کارگردانی دانکن جونز و نوشتهٔ بن ریپلی است. بازیگرانی همچون جیک جیلنهال، میشل موناهن، ویرا فارمیگا و جفری رایت در این فیلم ایفای نقش کرده اند. این فیلم در ۱ آوریل ۲۰۱۱، توسط شرکت سامیت اینترتینمنت در آمریکای شمالی و اروپا اکران شد.
۱ آوریل ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-04-۰۱) (آمریکا)
۲۰ آوریل ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-04-۲۰) (فرانسه)
دکتر راتلج (جفری رایت) توانسته دستگاهی با قابلیت بازگشت زمان را اختراع کند. در همین زمان انفجاری در یک قطار موجب کشته شدن چندین انسان شده است که پلیس هنوز نتوانسته عامل این انفجار را پیدا کند و از طرفی می دانند که باز هم قرار است مجرم در جای دیگر این کار را تکرار کند برای همین تصمیم می گیرند با استفاده از این اختراع و استفاده از ذهن تقریباً زنده یک سرباز مرده به نام کالتر استیونز (جیک جیلنهال) زمان را به عقب در قطار برگردانند تا بتوانند عامل این خرابکاری را پیدا کنند. روش اینگونه است که این سرباز از طریق یک شکاف زمانی و با هویت دیگر وارد قطار می شود و فقط چند ثانیه فرصت دارد تا آن فرد را پیدا کند چون به محض انفجار باز هم به زمان حال برمیگردد. کالتر ابتدا سردرگرم است و فقط می دانند که در یک محفظه بسته است که هر از چندبار او را به یک قطار می فرستند و برمیگردد تا زمانی که بعد از کلی اعتراض دکتر گودوین (ویرا فارمیگا)، تنها کسی که کالتر او را می بیند و با او حرف می زند، ماجرا را برای او تعریف می کند و به او توضیح می دهد که نجات جان مسافران بی فایده است چون این اتفاق رخ داده است و این تنها شخص کالتر است که می تواند به عقب برگردد نه آنها پس فقط لازم است که مجرم را پیدا کند اما کالتر گوش نمی دهد و تلاش می کند مسافران قطار را هم نجات دهد. در این حین دکتر گودوین سری به جنازه نیم تنه کالتر که دریک محفظه شیشه ای است می زند. در نهایت کالتر و هم مسافری اش (میشل موناهن) که در واقع همکارش است و در از همان ابتدا منتظر این است که کالتر به او پیشنهاد ازدواج بدهد، می توانند مجرم را پیدا کنند و وی را تحویل پلیس می دهند دکتر گودوین هم برخلاف اجازه دکتر راتلج و مسوولین پنل ارتباطی کالتر را قطع می کند. در سکانس آخر فیلم کالتر که همراه کریستینا است به دکتر گودوین زنگ می زند و با وی صحبت می کند

wikijoo: کد_منبع