ولادی وستوک

ولادی وستوک (به روسی: Владивосто́к) یکی از شهرهای روسیه است که در گوشه جنوب شرقی آن قرار گرفته است.
ایراس: ولادی واستوک هم آغوش خلیج رؤیایی گلدن هرن. ۰۹/۳۰/۱۲. (با استفاده از roosi.ir)
ولادی وستوک مرکز سرزمین پریمورسکی و قرارگاه بندری ناوگان اقیانوس آرام نیروی دریایی روسیه است.
ولادی وستوک ایستگاه پایانی راه آهن سراسری سیبری است. صنایع اصلی شهر، کشتی رانی، ماهی گیری صنعتی و پایگاه نیروی دریایی است.
پس از فروپاشی شوروی بسیاری از شرکت ها از موقعیت خوب جغرافیایی ولادی وستوک بهره برده و شعبه هایی را در این شهر افتتاح کرده اند.

وِلادی وُسْتوک (Vladivostok)
نمایی از شهر شهری بر کرانۀ غربی دریای ژاپن، با ۶۲۷هزار نفر جمعیت (۱۹۹۶). بر شبه جزیره ای واقع شده که تا خلیج پطر کبیر گسترش یافته است. این شهر مرکز سرزمین کرانه ای پریمورسکیِ فدراسیون روسیه، و از مهم ترین مراکز اقتصادی و فرهنگی خاور دور روسیه است، که بزرگ ترین شهر آن نیز محسوب می شود. ولادی وستوک پایانۀ راه آهن سراسری سیبری (از مسکو به طول ۹,۲۲۴ کیلومتر) و جادۀ دریای شمال، مرکز ارتباطات سرزمین های حوزۀ اقیانوس آرام، بزرگ ترین بندر روسیه بر ساحل این اقیانوس، و پایگاه اصلی ناوگان اقیانوس آرام است. صنایع ولادی وستوک عبارت اند از علوم مهندسی، تعمیر کشتی، ساخت تجهیزات معدنی، ماهی گیری، و صید نهنگ. از زمان فروپاشی کمونیسم در ۱۹۹۱، پیشرفت های زیادی در بخش های خدمات مالی، شرکتی، و غیره حاصل شده است. این شهر مرکز فرهنگی و آموزشی نیز محسوب می شود. شعبه ای از آکادمی علوم روسیه و دانشگاه خاور دور در این شهر قرار دارند؛ این دانشگاه در ۱۸۹۹ به منزلۀ مؤسسۀ خاورشناسی تأسیس شد و از ۱۹۲۰ دانشگاه است. ولادی وستوک در ۱۸۶۰ به منزلۀ بندر روسی تأسیس و از ۱۸۸۰ به شهر تبدیل شد. در ۱۸۸۸ مرکز منطقه ای شد؛ به سرعت به منزلۀ بندر آزاد توسعه یافت و مرکز تدارکات خاور دور روسیه و ترانزیت کالاها از منچوری بود و در دهۀ ۱۹۳۰، به بندری بین المللی تبدیل شد. در هر دو جنگ جهانی، تدارکات متفقین از طریق این بندر به روسیه منتقل می شد؛ از ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۲، نیروهای غربی به فرماندهی ژاپنی ها شهر را تصرف کردند و چندین دولت موافق و مخالف بلشویک ها بر سر کار آمدند. در این شهر اقلیت چینی بزرگی زندگی می کنند.