شمایل شکنی

شمایل شکنی، آیکون شکنی، یا بت شکنی به حرکتی مذهبی برای از بین بردن شمایل و تصاویر مذهبی توسط معتقدان به خود آن مذهب گفته می شود. افراد شمایل شکن معتقدند که به تصویر کشیدن مفاهیم مقدس مذهبی یا دارای اشتباه است یا گمراه کننده.
سانسور توسط دین
در مسیحیت شمایل شکنی به دلیل تفسیر لفظی از ده فرمان به وجود آمده است: (سفر خروج، فصل ۲۰)
(۴) هیچ بُتی برای خود مساز، خواه به شکل هرآنچه بالا در آسمان باشد یا پایین بر زمین یا در آبهای زیر زمین.
(۵) در برابر آنها سجده مکن و آنها را عبادت منما؛ زیرا من، یهوه خدای تو، خدایی غیورم که جزای تقصیرات پدران را به فرزندان و پشت سوم و چهارمِ آنان که مرا نفرت کنند می رسانم.

شَمایل شکنی (iconoclastics)
(یا: تمثال شکنی) شمایل شکن ها کسانی هستند که در اصل با پیروی از فرمان دوم خدا به موسی، به این مضمون که هیچ«تمثال تراشیده»ای را مپرست، تمثال های مذهبی را شدیداً ردّ و منع می کنند. تحت تأثیر اسلام و یهودیت، نهضت شمایل شکنی در امپراتوری بیزانس پدید آمد و در ۷۲۶م امپراتوری لئون سوم آن را تأیید کرد. پیگرد بی امان کسانی که شمایل ها را می ساختند و آن ها را گرامی می داشتند ادامه یافت تا قرن ۹م که شمایل شکنی بدعت شمرده شد. بعد ها در جنبش اصلاح دینی همین نام به مخالفان استفاده از شمایل اطلاق گردید و شمایل شکنان ویرانی فراوانی در کلیساها به بار آوردند. در معنای استعاری، شمایل شکن به کسی گفته می شود که به آرمان ها یا اصول سنتی می تازد.