روش سوئیسی

روش سوئیسی نوعی از سیستم رقابتی در ورزش است که اولین بار در سال ۱۸۹۵ میلادی در رقابت های شطرنجی که در زوریخ سوئیس برگزار می شد به کار گرفته شد و از آن زمان به همین نام نامیده شد.
رقابت های تک حذفی
رقابت های دوحذفی
رقابت های دوره ای
این روش مخصوص رقابت هایی است که تعداد شرکت کنندگان زیاد است اما برگزار کنندگان تمایلی ندارند از روش حذفی استفاده کنند و از طرفی به کارگیری روش دوره ای مستلزم صرف وقت و هزینه سنگینی است. بنابراین در روش سوئیسی مسابقات به صورت دوره ای اما در چند دوره محدود (مثلاً ۷ دوره) مابین شرکت کنندگان صورت می پذیرد و قهرمان نهایی رقابت ها شرکت کننده ای است که بالاترین امتیاز را در میان سایرین کسب کرده باشد.
فرمول و چیدمان طرز مصاف بازیکنان با یکدیگر از قبل تعیین می شود و معمولاً تابع قوانین زیر است:هیچ گاه دو بازیکن دو بار با هم مسابقه نمی دهند.جدول بازی ها حتی الامکان طوری چیده می شود که در هر دور بازیکنان هم امتیاز با یکدیگر روبرو شوند.
بدیهی است که برای دست یافتن به دقیق ترین نتیجه در مورد تشخیص فرد قهرمان باید دورهای بیشتری برگزار شود، اما معمولاً تعداد دورهای مسابقه به ندرت از ۷ یا ۱۳ دور بیشتر است.