جدایی

افتراق , انشقاق , انفصالی , خلیج , طلاق , مفرق

۱- منفصل بودن دورازهم بودن مفارقت . ۲- تنهایی انفراد. ۳- بیگانگی . ۴- ممتاز بودن امتیاز. ۵- غیریت جزاویی .
لطفعلی بیگ آذر آرد : از حالش چیزی معلوم نشده و بغیر از این دو سه شعر از اشعارش چیزی بنظر نرسیده است

(جُ ) (حامص . ) ۱ - دور از هم بودن . ۲ - تنهایی .

جدایی. [ ج ُ ] ( حامص ) دوری و مفارقت.( فرهنگ نظام ). تنهائی. بعد. هجر. فراق :
ز بیم جداییش گریان شدند
چو بر آتش تیز بریان شدند.از ایران و توران جدایی نبود
که با جنگ و کین آشنایی نبود.مرا روزگاری جدایی بود
مگر با سروش آشنایی بود.همی داد گفتی دل من گوایی
که باشد مرا روزی از وی جدایی.مسعود ملک آنکه نبوده ست و نباشد
از مملکتش تا ابدالدهر جدایی.ایام بر دو قسمست ، آینده و گذشته
وآن را بوقت حاضر باشد از این جدایی.معشوق هزاردوست را دل ندهی
ور میدهی آن دل بجدایی ننهی.ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
هنوز وقت نیامد که بازپیوندی.ظرافت آتش افروز جداییست.ربود صبر ز دل جان ز تن جدایی تو
جدایی تو چه ها کرد با جدایی تو.همی ترسیدم از روز جدایی
فغان کز هر چه ترسیدم رسیدم. || تمیز. تشخیص :
بچهر سکندر نکو بنگرید
از ان صورت او را جدایی ندید.دارای ملوک عجم اسکندر ثانی
کز چشمه خضرش نکند خضر جدایی.غرض اندر حد،شناختن حقیقت ذات چیز است و جدایی خود بتبع آید. ( دانشنامه علائی ص 15 ).
|| فرق. || عزلت. ( دهار ). || تجرد.

---

جدایی. [ ج ُ ] ( اِخ ) لطفعلی بیگ آذر آرد: از حالش چیزی معلوم نشده و بغیر از این دو سه شعر از اشعارش چیزی بنظر نرسیده است :
به پیش شمع اگر پروانه سوزد نیست دشوارش
چه با» از سوختن او را که بر بالین بود یارش.
گیرم که توبه از می گلگون کندکسی
با آن دو لعل توبه شکن چون کند کسی.
ربود صبر ز دل جان ز تن جدایی تو
جدایی تو چها کرد با جدایی تو.

جدائی. [ ج ُ ] ( حامص ) رجوع به جدایی شود.

۱. قطع رابطۀ زناشویی، طلاق.
۲. دوری، فراق.
۳. تفکیک: جدایی دین از سیاست.

{separation} [حمل ونقل هوایی] حداقل فاصلۀ مجاز طولی و عرضی و عمودی بین هواگَردها برای دستیابی به بالاترین سطح ایمنی در پرواز

دُراجی