wiki: سوره آل عمران آیه ۱۰۳ دارد)، نام نشریه ای بود که در دوران قبل و بعد از جنبش مشروطه در
کلکته و تهران منتشر می گردید. مقالات این نشریه به همراه ۵ نشریه دیگر دوران مشروطیت ( ندای وطن، صبح صادق، مجلس، مساوات، صوراسرافیل) نقش مهمی در بیداری افکار مردم و ترویج اندیشه آزادی خواهی و مشروطه طلبی بعهده داشت. مدیریت آن بعهده سیدجلال الدین کاشانی، متخلص به ادیب و ملقب به مویدالاسلام بود.
صالحی، نصراله. و گلبن، محمد. ستاد بزرگداشت یکصدمین سالگرد مشروطیت، انتشارات و چاپ دانشگاه تهران ۱۳۸۳.
ملک زاده، مهدی.تاریخ مشروطیت ایران انتشارات علمی تهران ۱۳۶۳.
شریف کاشانی، محمد مهدی.واقعات اتفاقیه در روزگار به کوشش منصوره اتحادیه(نظام مافی) و سیروس سعدوندیان چاپ اول ۱۳۶۲ نشر تاریخ ایران
چاپ کلکته به صورت هفتگی از تاریخ دهم جمادی الثانی ۱۳۱۱ هجری قمری با مدیریت سیدجلال الدین کاشانی شروع به نشر کرده تا پایان عمر مدیر خود یعنی تا سال ۱۳۴۹ قمری ادامه داشت. شروع به انتشار این هفته نامه، همزمان با سال های آخر سلطنت
ناصرالدین شاه بوده و مقالات آن سهم بسزائی در بیداری توده مردم داشت.
شروع چاپ روزنامه در تهران در ۱۵ ربیع الاول ۱۳۲۵ ( مطابق نگاره فوق) بود. درحقیقت روزنامه تهران شعبه دیگر روزنامه کلکته بود و مدیریت اصلی آن به عهده سید جلال الدین بود ولی برادرش سید حسن کاشانی آن را اداره و چاپ می کرد. روزنامه در تهران به صورت یومیه (روزانه) چاپ می شد و به واسطه مقالات پربار و آزادی خواهانه و در دسترس بودن و استفاده از کاغذ خوب و حروف مناسب مورد استقبال عموم بود. سید حسن به عنوان نایب-مدیر و سید
یحیی کاشانی دبیر اداره و نویسنده آن بود. روزنامه ابتدا در ۶ صفحه و پس از چندی در ۸ صفحه انتشار می یافت.
بعد از بمباران
مجلس توسط محمدعلی شاه در ۲۳ جمادی الاول ۱۳۲۶، سید حسن کاشانی از ترس جان به رشت مهاجرت نمود و روزنامه را تا زمان پیروزی مشروطه خواهان و فتح تهران ( ۲۷ جمادی الثانی ۱۳۲۷) در رشت منتشر می کرد و پس از فتح تهران مجدداً برگشته و انتشار آن را در تهران از سر گرفت. روزنامه در طول حیات خود دو بار توقیف شد و دوباره فعالیت خود را از سر گرفت. انتشار این روزنامه در ماه رجب ۱۳۲۷ متوقف گردید.