علاقه

وابستگي , نسبت , ارتباط , شرح , خويشاوند , کارها , نقل قول , وابسته به نسبت يا خويشي

بند

دنباله

اشتیاق، بستگی، پیوستگی، تعشق، تعلق، تمایل، توجه، دلبستگی، رابطه، شوق، عشق، عطش، محبت، میل، وابستگی

املاک، دارایی

۱. اشتیاق، بستگی، پیوستگی، تعشق، تعلق، تمایل، توجه، دلبستگی، رابطه، شوق، عشق، عطش، محبت، میل، وابستگی
۲. املاک، دارایی
۳. بند
۴. دنباله

(عِ قِ) [ ع . علاقة ] (اِ.) 1 - رشته و بندی که چیزی را به آن بیآویزند. 2 - بند کمان و تازیانه . 3 - میوه ای که از درخت آویزان باشد؛ جِ علائق .

(عَ قِ) [ ع . علاقة ] 1 - (مص م .) دوست داشتن . 2 - (اِمص .) دوستی . 3 - پیوند، ارتباط ، وابستگی . جِ علائق .

علاقه . [ ع َ ق َ/ ق ِ ] (از ع ، اِمص ) به دل دوست داشتن . (اقرب الموارد). دوست داشتن و خواهش آن نمودن . (منتهی الارب ). || کشتن . (اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). || (اِمص ) آویزش . (منتهی الارب ). || آویزش دل . (غیاث ). دوستی . (اقرب الموارد). دوستی لازم قلبی . (منتهی الارب ). || بستگی و ارتباط.
- علاقه ٔ قرابت ؛ بستگی و ارتباط خویشاوندی . (از ناظم الاطباء).
- علاقه ٔ محبت ؛ بستگی و دوستی . دوستی قلبی و حقیقی . (از ناظم الاطباء).
|| دشمنی .از اضداد است . (اقرب الموارد). خصومت . (منتهی الارب ). || (اِ) آنچه جهت زندگانی کافی و بسنده باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آنچه بدان روز گذارند. || علف و خورش و روزگذار. (منتهی الارب ). || آنچه لازم گیرد آن را مرد از پیشه و جز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || آنچه متعلق بمرد باشد از زن و فرزند و مال . (اقرب الموارد). || مَهر و کابین که بر ذمه ٔ ناکح لازم نمایند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، عَلائق . (منتهی الارب ). || مرگ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شتر که جهت خواربار همراه قوم فرستند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || راه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آنچه بر آن چرخ چاه آویزند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || چرخ چاه . || رسن دلو. || دلو بزرگ . || چرخ دلو. || رسن آویخته در بکره . (منتهی الارب )(آنندراج ). || بهترین مال . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مال قیمتی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ، علائق .

علاقه . [ ع ِ ق َ / ق ِ ] (از ع ، اِ) بند کمان و تازیانه و شمشیر و جز آن که بدان آنها را شخص بر خود می آویزد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || هر چیز که بدان چیزی را آویزند. (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). || آنچه از میوه به درختان آویزان باشد. (اقرب الموارد). ج ، علائق ، عُلاقی ̍. || دنباله .
- علاقه ٔ دستار ؛ طره ٔ آن . (از غیاث اللغات )(از آنندراج ). شمله . (برهان ).

علاقه .[ ع َ ق َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بالارخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه واقع در 46 هزارگزی شمال خاوری کدکن و 6 هزارگزی باختر جاده ٔ شوسه ٔ مشهد به زاهدان .آب و هوای آن معتدل و دارای 518 تن سکنه است . آب آن از قنات تأمین میشود. محصولات آن غلات و بنشن و زعفران . شغل اهالی زراعت و گله داری و کرباس بافی است . راه آن مالرو میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

علاقة. [ ع َل ْ لا ق َ ] (ع اِ) مرگ . (ذیل اقرب الموارد).

۱. دوست داشتن؛ دلبستگی.
۲. (اسم) زمین و مِلک؛ دارایی.
۳. (ادبی) در بیان، ارتباط و مناسبتی که میان معنی حقیقی و مجازی وجود دارد.

۱. رشته و بندی که چیزی به آن بیاویزند.
۲. بند کمان، تازیانه، و شمشیر.
۳. میوه‌ای که بر درخت آویزان باشد.

دلبستگ