مغالطه لفظی

[ویکی فقه] مغالطه لفظی، یکی از کلی ترین انواع مغالطه بوده که منشاء خطا در الفاظ قیاس می باشد.
مغالطه، از نظر علل آن به مغالطه لفظی و مغالطه معنوی تقسیم می شود. قسمت عمده مغالطه که از همه متداول تر است به طریق لفظ است. چه در هنگام بحث نمی توان خود اشیاء را در مقابل نهاد، بلکه ناچار با به کار بردن الفاظ و مفاهیم، درباره اشیاء بحث می شود. بنابر این، علت به وجود آمدن مغالطه در بخشی از مغالطات، الفاظی است که در قضایای مغالطی به کار رفته است.
منشاء خطا در قیاس مغالطی
خطایی که در قیاس مغالطی راه یافته باشد یا از جهت ماده؛ مقدمات قیاس؛ است، یا از جهت صورت؛ ترکیب مقدمات؛ یا معلول هر دو جهت (ماده و صورت) است و نیز ممکن است بدون این که قیاس تشکیل شود، خطایی در قضایا واقع شده باشد.
اقسام کلی مغالطات
از مهم ترین انواع مغالطه، مغالطه در ماده قیاس است. این مغالطه یا از جهت لفظ واقع می شود یا از جهت معنا. مغالطه در صورت قیاس را نیز می توان به مغالطه از جهت معنا ارجاع داد. پس انواع مغالطه به طور کلی (اعم از مغالطه در ماده و مغالطه در صورت) به دو قسم تقسیم می شود: مغالطه لفظی و مغالطه معنوی.
اقسام مغالطه لفظی
...