شانتال اکرمن

شانتال آکرمن. شانتال آکرمن (به فرانسوی: Chantal Anne Akerman)؛ زادهٔ ۶ ژوئن ۱۹۵۰ - درگذشته ۵ اکتبر ۲۰۱۵(۲۰۱۵-10-0۵) کارگردان فیلم، هنرپیشه، هنرمند، فیلم نامه نویس، و سینماشناس لهستانی تبار اهل بلژیک بود.
هتل مونتری (۱۹۷۲)
من تو او او (۱۹۷۴)
ژان دیلمان، شمارهٔ ۲۳ که دو کومرس، ۱۰۸۰ بروکسل (۱۹۷۵)
خبرهایی از خانه (مستند، ۱۹۷۶)
جلسات آنا (۱۹۷۸)
به من بگو (۱۹۸۰)
به درازای شب (۱۹۸۲)
داستان های آمریکایی، غذا، خانواده و فلسفه (۱۹۸۹)
شب و روز (۱۹۹۱)
شرق (۱۹۹۳)
نیمکتی در نیویورک (۱۹۹۶)
زندانی (۲۰۰۰)
فردا ما حرکت می کنیم (۲۰۰۴)
حماقت آلمایر (۲۰۱۱)
فیلم خانگی نه (۲۰۱۵)
آکرمن یکی از برجسته ترین فیلمسازان تجربی و آوانگارد سینمای اروپا و جهان بود که تأثیر بسیاری بر سینماگران تجربی، آوانگارد، فمینیست و مینیمالیست جهان گذاشت. او در گسترش فیلمسازی فمینیستی و سینمای آوانگارد نقش پررنگی داشته است.
در نظرخواهی سال ۲۰۱۲ نشریه سایت اند ساوند از منتقدان سینمایی، تنها نام دو فیلمساز زن در لیست ۱۰۰ فیلم برتر منتقدان قرار گرفت که یکی از آن ها کلر دنی بود و دیگری شانتال آکرمن که با فیلم «ژان دیلمن» در جایگاه سی و پنجم قرار گرفت.