عفت

عفت (ابهام زدایی). عفت ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
عفت (فیلم)
عفت (مجموعه تلویزیونی)

عفّت در زبانِ فارسی ممکن به این ها اشاره داشته باشد:
•

[ویکی فقه] یکی از فضائلی که در قرآن مورد توجه واقع شده است، عفت ورزیدن می باشد.
«عفت» در لغت حاصل شدن حالتی برای نفس و جان آدمی است که به وسیله آن از غلبه و تسلط شهوت جلوگیری می شود و اصلش بسنده کردن در گرفتن چیز اندک است.و طلب عفت و پاکدامنی و بازایستادن از حرام، استعفاف نام دارد.
معنای اصطلاحی عفت
عفت در اصطلاح اخلاق، یعنی قوه شهوت در خوردن و آمیزش جنسی، مطیع عقل باشد و از چیزی که عقل و شرع نهی کرده، اجتناب نماید و این حد اعتدال در شرع، ستوده شده است.
انواع شهوت
وقتی می گوئیم شهوت، فقط شهوت جنسی مراد نیست بلکه مفهوم عام آن مراد است؛ مثل شهوت مال، جاه، خوردن، تکلم کردن و...، عفت در همه این ها کنترل کننده است.
مقابل عفت
...

[ویکی شیعه] عِفَّت از فضائل اخلاقی به معنای پاکدامنی، حالتی در وجود انسان است که آدمی را از انجام محرمات بازمی دارد. در علم اخلاق، عفت یکی از فضایل برتر اخلاقی (حکمت، عدالت، شجاعت و عفت) و حد واسط میان شره و خمودگی معنا شده است. این واژه در قرآن دو بار درباره امور اقتصادی و دو بار درباره امور جنسی به کار رفته است. در روایات عفت ورزی را پایه و اساس هر خیری و معیار شیعه بودن معرفی کرده اند. عفت جنسی، عفت در گفتار، عفت مالی و اقتصادی و عفت شکم از اقسام عفت بیان شده و آثار و نتایجی مانند استحکام در خانواده، آرامش روانی جامعه و آمرزش گناهان برای آن برشمرده شده است.
عفت از فضائل اخلاقی به معنای پاکدامنی و خویشتن داری، به ایجاد حالتی در نفس انسان اشاره دارد که به وسیله آن از غلبه شهوات و از انجام محرمات به ویژه شهوات حرام دوری می کند. واژه عفت بر حالت خویشتن داری زن در رویارویی و معاشرت با نامحرم و حفظ آبرو و پاکدامنی نیز بکار رفته است. عفت در معنایی عام بر دوری کردن از هر چیزی که حلال نیست (الْکَفُّ عَمّا لایَحِلُّ) اطلاق شده است. عفت به عنوان یکی از فضائل اخلاقی برتر (حکمت، عدالت، شجاعت و عفت) نزد علمای اخلاق، ملکه ای نفسانی است که قوه شهویه انسان را مطیع عقل قرار داده و تصرفات آن را محدود به امر و نهی عقل می کند. فضیلت عفت را حد واسط بین شره به معنای فرو رفتن انسان در شهوات و خمودگی به معنای دوری گزیدن از لذت های مشروع دنیوی مورد احتیاج بدن، دانسته اند.
عفت ورزی در آیات و روایات متعددی مورد تاکید قرار گرفته است. واژه عفت در قرآن دو بار برای امور اقتصادی و دو بار درباره امور مربوط به قوه شهوت استفاده شده است. خداوند در آیه ۲۷۳ سوره بقره، صدقات را مخصوص نیازمندانی می داند که به خاطر خداوند فرومانده اند و به دلیل شدت خویشتن داری، غنی به نظر می آیند. در آیه ششم سوره نساء نیز کسانی را که غنی هستند و اموال یتیمان در دست آنها امانت است، از گرفتن دستمزد از مال یتیمان، با واژه «فَلْیَسْتَعْفِف‏» برحذر می دارد. در آیه ۳۳ سوره نور خداوند کسانی را که به دلیل ضعف مالی توان ازدواج ندارند به عفت ورزی توصیه کرده است تا آنان را بی نیاز سازد و در آیه ۶۰ همین سوره زنان سالمندنی که از سن ازدواج گذشته اند را مجاز به نداشتن حجاب دانسته؛ ولی رعایت عفت را به آنان توصیه کرده است. در روایات فضیلت عفت پایه و اساس هر خیری معرفی شده و بر اساس برخی از اخبار معیار و ملاک شیعه بودن را به میزان عفت ورزی شخص مستند کرده اند. در برخی روایات شخص عفیف بالاتر از شهید معرفی و از او به عنوان ملکی از ملائکه الهی نام برده شده است. عفاف در احادیث برترین عبادت ها، از نشانه های مؤمن، از سپاهیان عقل و درخواست عفاف از دعاهای پیامبر اسلام(ص) از خداوند بوده است.

[ویکی اهل البیت] کلید واژه: عفت در روایات، عفت و پاکدامنی
الْعِفَّةُ: الْکَفُّ عَمّا لایَحِلُّ
عفت در لغت: خودداری از چیزی که حلال نیست؛ پس عمومیت دارد و مخصوص امور شهوانی نیست و مختص ‍یک گروه از جامعـه که زن ها باشند هم نیست؛ گرچه عنوان پاکدامنی مخصوص خانم ها است.
عفت: (بکسر عین و فتح فای مشدد) پارسایی؛ پرهیز کاری؛ پاکدامنی (فرهنگ عمید)
عفت. نهفتگی و پاکدامنی. پرهیزگاری و پارسائی و احتراز از محرمات خصوصاً از شهوات حرام.
یکی از فضایل اربعه نزد قدما: حکمت، شجاعت، عفت، عدالت
هرچند در ثمرات عفت تأمل بیش کردم رغبت من در اکتساب آن زیادت گشت. (کلیله و دمنه).