کلمه جو
صفحه اصلی

ابوالحسن

فرهنگ اسم ها

اسم: ابوالحسن (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: abolhasan) (فارسی: ابوالحسن) (انگلیسی: abolhasan)
معنی: پدر حسن، کنیه ی حضرت امیرالمؤمنین ( ع ) و چهار تن از امامان شیعه، ) ابوالحسن علی ابن ابی طالب ( ع ) : ( = حضرت علی )، ) ابوالحسن علی ابن محمّد ( ع ) : ( = امام علی النقی )، ) ابوالحسن علی ابن موسی ( ع ) : ( = امام رضا )، ) ابوالحسن موسی ابن جعفر ( ع ) : ( = امام موسی کاظم )، ) ابوالحسن خرقانی: صوف و عارف ایرانی، مؤلف نورالعلم، آرامگاهش در قلعه نو ( خرقان ) در نزدیکی شاهرود زیارتگاه است، ) ابوالحسن ابن عبدالله: آخرین فرمانروای سلسله ی قطبشاهیان دکن، ) ابوالحسن علی ابن اخشید: از امیران  اخشیدیه، که پس از مرگش غلام سیاه پوست او به نام کافوراخشیدی، فرمانروای مصر شد، کنیه علی ( ع )، نیز کنیه طاووس

(تلفظ: abolhasan) (عربی) پدر حسن ؛ (در اعلام) کنیه‌ی حضرت امیرالمؤمنین (ع) و چهار تن از امامان شیعه .


فرهنگ فارسی

خرقانی علی بن جعفر ( یا احمد ) از بزرگان مشایخ طریقت ( و ٠ خرقان ۳۴۸ - ف . ۴۲۵ ه . ق ٠ ) پدر او از دهقانان خرقان بود و او در اول امر به تحصیل علوم دینی همت گماشت و در آن سر آمد عصر گردید و سپس به طریقت مایل شد ٠ و با مجاهدت و ریاضت بکمال رسید ٠ گویند ابو سعید ابو الخیر یکبار به دیدار او رفت و ویرا بولایت عهد خویش برگزید ٠
شاعری ایرانی از سادات شیراز
علی بن اسماعیل اشعری از اعقاب ابو موسی اشعری است ( و۲۶٠ ٠ - ف . ۳۳٠ یا سیصد و بیست و اند ه . ق ٠ ) وی شاگرد ابو علی جبائی بود و بدین ترتیب در میان معتزله تربیت شد ٠ و مانند آنان بسلاح منطق و فلسفه مسلح گردید و در حدود چهل سالگی از طریقه معتزله دست برداشت و باقی حیات را در مبارزه با آنان گذراند و کتب بسیار در اثبات روش خود نوشت ٠ وی موسس مذهب اشعری ( ه . م ٠ ) است ٠ از جمله مولفات وی کتاب المعه کتاب الموجز کتاب ایضاح البرهان کتاب التبیین عن اصول الدین کتاب الابانه و کتاب الشرح و التفصیل فی الرد علی اهل الافک و التضلیل راباید نام برد ٠ ویرا در مشرع الزوایا ( ظاهرا محلتی ببغداد ) بخاک سپردند٠

لغت نامه دهخدا

ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سودون شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن ابی علی ، از خاندان ابن مقله ٔ معروف ، و او نیز مانند اجداد خویش بحسن خط مشهور است . (ابن الندیم ).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن ابی عمرو الخیاط. رئیس فرقه ٔ خیاطیه از معتزله .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن ضائع علی بن محمدبن علی بن یوسف نحوی اندلسی اشبیلی متوفی 680 هَ . ق .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن احمد. یکی از سادات علوی ، از حکمرانان گیلان و طبرستان (از 304 تا 311 هَ . ق .).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن صباغ علی بن عبدالحمیدبن اسماعیل زاهد مصری متوفی 612 هَ . ق .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن طباطبا... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن کوفی شود.


ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح ُ ] ( ع اِ مرکب ) طاوس. ( المزهر ). ابوالوشی. ( مهذب الاسماء ). فلیسا.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( ع اِ مرکب ) گوذاب. جوذاب. ابوالفرج. ( مهذب الاسماء ). جوذابه. ( منتهی الارب ). طعامی از برنج و شکر و گوشت. ( قاموس ). آشی از گوشت و برنج و نخود و گردکان. ( برهان قاطع ).

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) شاعری ایرانی از سادات شیراز معاصر شاه سلیمان صفوی متوفی به سال 1005 هَ. ق. در احمدآباد هندوستان. ( قاموس الاعلام ).

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) شاعر ایرانی شارح دیوان انوری. ( قاموس الاعلام ).

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) شاعری ایرانی صاحب منظومه ای به نام سیر نور مولود؟ ( قاموس الاعلام ).

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت آمدی ، علی بن ابی علی محمدبن سالم تغلبی فقیه. رجوع به آمدی سیف الدین ابوالحسن علی... شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن عبداﷲبن الصباح بن بشربن سویدبن الاسود التیمی ثم السعدی.یکی از خوشنویسان و دانایان فن کتابت ، و او برادر ابوالحسین خطاط معلم مقتدر خلیفه است. ( ابن الندیم ).

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت ابن ابی رافع منجم. رجوع به ابن ابی رافع ابوالحسن... شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت ابن ابی الرجال. رجوع به ابن ابی الرجال ابوالحسن... شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت ابن ابی زرع. و بعضی ابوعبداﷲ گفته اند. رجوع به ابن ابی زرع... شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت ابن ابی الصقر. رجوع به ابن ابی الصقر ابوالحسن محمد... شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت ابن ابی عباد. رجوع به ابن ابی عباد مکنی به ابوالحسن شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) ابن ابی علی ، از خاندان ابن مقله معروف ، و او نیز مانند اجداد خویش بحسن خط مشهور است. ( ابن الندیم ).

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) ابن ابی عمرو الخیاط. رئیس فرقه خیاطیه از معتزله.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت ابن اثیر عزالدین ابوالحسن علی بن ابی الکرم محمد. رجوع به ابن اثیر عزالدین... شود.

ابوالحسن. [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) ابن احمد. یکی از سادات علوی ، از حکمرانان گیلان و طبرستان ( از 304 تا 311 هَ. ق. ).

ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) (شیخ ...) واسطی . او راست : کتاب تفسیر مسند. وفات او به سال 310 هَ . ق . بوده است . رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 301 شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن عبداﷲبن الصباح بن بشربن سویدبن الاسود التیمی ثم السعدی .یکی از خوشنویسان و دانایان فن کتابت ، و او برادر ابوالحسین خطاط معلم مقتدر خلیفه است . (ابن الندیم ).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سعید شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) احمدبن محمد الطبری .طبیب معروف . او در خدمت رکن الدولةبن بویه بود. کُنّاشی معالجات البقراطیه دارد و از آن سه نسخه در اکسفورد موجود است . وفات او به سال 359 هَ . ق . بوده است .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) الصایغ (شیخ ...) علی بن محمدبن سهل دینوری . در تذکرةالاولیاء عطار آمده است که : او در مصر مقیم بود و از بزرگان اهل تصوف و یگانه ٔ وقت بود، بوعثمان مغربی گفتی هیچکس را نورانی تر از بویعقوب نهرجوری ندیدم و بزرگ هیبت تر از ابوالحسن الصائغ. ابوالحسن را پرسیدند از دلیل کردن شاهد بر غائب ، گفت : استدلال چگونه توان کرد از صفات کسی که او را مثل باشد بر آنکه او را مثل نباشد. و از او پرسیدند از معرفت ، گفت : منت دیدن است در کل احوال و عجز گزاردن شکر نعمتها بجمله ٔ وجود و بیزاری است از پناه گرفتن و قوت یافتن از همه ٔ چیزها. از او پرسیدند که صفت مرید چیست . گفت : آن است که حق تعالی فرموده است : ضاقت علیهم الارض بما رحبت و ضاقت علیهم انفسهم ؛ یعنی زمین با بسط و فراخنائی خود تنگ است بر مریدان و تن ایشان بر ایشان تنگ گشته است ، گرد جهانی میطلبند بیرون ِ هر دو عالم . و گفت اهل محبت بر آتش شوق که به محبوب دارند تنعم میکنند بیشتر و خوشتر از تنعم اهل بهشت و گفت دوست داشتن تو خویش را، هلاک کردن است خویش را و گفت تمنی و امل از فساد طبع است - انتهی . و صاحب صفةالصفوه گوید وفات ابوالحسن به سال 330 هَ . ق . به مصر بود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) الظاهر لاًعزاز دین اﷲ. رجوع به ظاهر... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) الفارسی علی بن جعفر کاتب . رجوع به علی ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ثابت بن سنان . او مانند پدر خویش طبیب خلفا بوده است و ملازمت خدمت راضی و متقی و مستکفی و مطیع کرده است و در سال 313 هَ . ق . بخدمت بیمارستان گماشته شده و از او کتابی طبی در دست نیست . و همین ابوالحسن است که پس از قطع دست و زبان ابن مقله از جانب راضی خلیفه به معالجه ٔ او مأمور شد. ابن الندیم آرد که او راست کتاب التاریخ از خمس و تسعین و مأتین (295) تا خمس و ستین و ثلثمائه (365) وقفطی گوید بزرگتر از این کتاب در تاریخ «عباسیان » دیده و نوشته نشده است . و او در سال 365 درگذشت . و ابن خلکان گوید ابوالحسن بر نحله ٔ صابئین میرفت و بزمان معزالدوله ٔ بویهی در بغداد میزیست و کتب بقراط و جالینوس درس می گفت و فکاک معانی بود و در نظر طب و فلسفه و هندسه و جمیع صناعات ریاضیه ٔ قدما تالی و ثانی اثنین جد خود ثابت بن قره بود. و ابراهیم بن سنان برادر او منجم و پسر ثابت مسمی به اسحاق طبیب بوده است .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) ربیعی . فقیه شافعی . وفات او به سال 306 هَ . ق . بوده است . (ابن الندیم ).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن الماشطه شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن جزله ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن خاقان شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن خمارتاش شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن ربّن علی بن سهل شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن زقاق علی بن عطیه شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن سدیر شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن مطروح شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن معطی شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن نفیس علاءالدین ابوالحسن ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابن الاعرابی ابوالحسن شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به ابوالاملاک علی بن عبداﷲبن عباس شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن ابی الحواری شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رجوع به علی بن عیسی الربعی شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رزین بن معاویةبن عمار العبدری امام الحرمین سرقسطی اندلسی . او در مائه ٔ پنجم هجری میزیست واو راست کتاب الجمع بین الصحاح الستة و صاحب روضات گوید که از صاحب جامعالاصول نقل کنند که او در ذیل ترجمه ٔ حدیث ابوهریره (ان ّ اﷲ عزّ و جل یبعث لهذه الامة علی رأس کُل ّ ماءة سنة من یجدد لها دینها) پس از آنکه مجددین رأس مائه ٔ اول تا چهارم را برشمرده گفته است تازه کنندگان دین در مائه ٔ پنجم از فقها امام ابوحامد غزالی و از محدثین عبدری و از قراء قلانسی است .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سری بن مغلس سقطی ، صوفی مشهور، خال ابوالقاسم جنید. طریقت را از معروف بن فیروز کرخی فراگرفت . و هجویری گوید وی حبیب راعی را دیده و با او صحبت داشته و مرید معروف کرخی بود و بیشتر مشایخ عراق مریدان سری باشند. وی اندر بازار بغداد سقط فروختی چون بازار بغداد بسوخت وی را گفتند دوکانت بسوخت گفت من فارغ شدم از بند آن ، چون نگاه کردند دوکان وی نسوخته بود و از چهار سوی آن دوکانها همه سوخته بودند. چون آنچنان بدید آنچه داشت بدرویشان داد و طریق تصوف اختیار کرد. وی را پرسیدند که ابتدای حالت چگونه بود، گفت روزی حبیب راعی بدوکان من برگذشت من نان شکسته ای به وی دادم که بدرویشان ده . وی گفت خیرک اﷲ. از آنروز باز که این گوش دعای وی بشنید بیزار از اموال دنیا شدم و از وی فلاح یافتم . از وی می آیدکه گفت : الهی ! مهما عذبتنی بشی ٔ فلاتعذبنی بذل الحجاب . وفات وی به سال 251 هَ . ق . به بغداد بوده است .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سعیدبن سعد بلخی . رجوع به سعید... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سعیدبن هبةاﷲ، طبیب مقتدر. رجوع به سعید... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سلامةبن جواس الحمصی الطائی . از روات حدیث است .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سلامی . رجوع به سلامی ابوالحسن ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سندالدوله ، علی الاول .از امرای مزیدی حله است (از 403 تا 408 هَ . ق .).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سندی بن عبدالهادی . رجوع به سندی ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سوهان آژن کازیاکاهی هروی . رجوع به سوهان آژن ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) سید رضی . محمدبن الحسین بن موسی بن ابراهیم بن موسی الکاظم علیه السلام . رجوع به رضی (سید...) محمد... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شابشتی کاتب ، علی بن محمد. رجوع به علی بن محمد الشابشتی کاتب شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شاذلی (سید...). پیشوای شاذلیه ، فرقه ای از صوفیه ٔ اسکندریه . رجوع به علی بن عبداﷲبن عبدالحمید شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شاری . صاحب فهرست است .


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شاعر ایرانی شارح دیوان انوری . (قاموس الاعلام ).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شاعری ایرانی از سادات شیراز معاصر شاه سلیمان صفوی متوفی به سال 1005 هَ . ق . در احمدآباد هندوستان . (قاموس الاعلام ).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شاعری ایرانی صاحب منظومه ای به نام سیر نور مولود؟ (قاموس الاعلام ).


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شمیم حلی ، علی بن حسن بن عنترةبن ثابت . رجوع به شمیم ... و علی بن حسن ... شود.


ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شهیدبن الحسین طبیب . رجوع به شهیدبن الحسین ... شود.


دانشنامه عمومی

ابوالحسن یک کنیه در زبان عربی است و کنیه افراد سرشناس زیر است:
ابوالحسن علی بن ابی طالب
علی بن موسی الرضا
حجت بن حسن
ابوالحسن محمد عامری
ابوالحسن بیهقی
ابوالحسن خرقانی
ابوالحسن علی واحدی
ابوالحسن اصفهانی

ابوالحسن (ابهام زدایی). ابوالحسن ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
ابوالحسن (الجزایر)
ابوالحسن (دزفول)

ابوالحسن (الجزایر). ابو ال حسن (به عربی: أبو الحسن) در الجزایر است که در chlef province واقع شده است.
فهرست شهرهای الجزایر
ابو ال حسن ۲۰٬۱۶۴ نفر جمعیت دارد.

ابوالحسن (دزفول). مختصات: ۳۲°۳۵′۳۹″شمالی ۴۸°۴۹′۵۸″شرقی / ۳۲٫۵۹۴۲۶°شمالی ۴۸٫۸۳۲۶۹°شرقی / 32.59426; 48.83269
ابوالحسن روستایی از توابع بخش سردشت شهرستان دزفول در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان سردشت قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۴۵ نفر (۲۶ خانوار) بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

ابوالحسن (1589ـ1616م)
ابوالحسن (۱۵۸۹ـ۱۶۱۶م) نقاش دورة گورکانی هند. در دربار امپراتور جهانگیر گورکانی با تخصص چهره پردازی کار می کرد، ضمن این که چندین طراحی ظریف و بسیار دقیق از جانوران نیز از او به دست ما رسیده است. نمونه ای عالی از نگارگری او تمثال شاه جهانگیر در حال نگریستن بر تصویر اکبرشاه گورکانی در اوایل قرن ۱۷ (موزة گیمه ، پاریس) است. ابوالحسن نیز مانند بسیاری دیگر از صورتگران آن دورة گورکانی از هنر مغرب زمین تأثیر گرفته بود؛ خصوصاً از لحاظ رنگ آمیزی.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوالحسن (ابهام زدایی). ابوالحسن ممکن است اسم یا کنیه برای اشخاص ذیل باشد:• ابوالحسن، امام علی بن ابی طالب (علیه السلام) اولین امام شیعیان و سومین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن اول، امام موسی (علیه السلام) هفتمین امام شیعیان و نهمین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن ثانی، امام رضا (علیه السلام) هشتمین امام شیعیان و دهمین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن ثالث، امام هادی (علیه السلام) دهمین امام شیعیان و دوازدهمین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن ابن حماد، فقیه ، محدث و شاعر امامی سده ۴ق / ۱۰م • ابوالحسن ابن نجار، محدث، مقری و نحوی• ابوالحسن علی اشعری، اَشْعَری ، ابوالحسن علی بن اسماعیل بن اسحاق (۲۶۰-۳۲۴ق / ۸۷۴ -۹۳۶م )، متکلم نامدار و بنیان گذار مکتب اشعری• ابوالحسن ایبوردی، معروف به دانشمند (۹۳۶-۹۶۶ق/۱۵۳۰-۱۵۵۹م)، متکلم و فقیه امامی و آشنا به علوم ریاضی• ابو الحسن باخرزی، باخَرزی، نورالدین ابوالحسن (ابوالقاسم) علی بن حسن، شاعر و ادیب عربی نویس ایرانی قرن پنجم• ابو الحسن باروسی، باروسی، ابوالحسن سُلْم بن حسن، از صوفیه خراسان در قرن سوم• ابوالحسن بن حسین بافقی حائری یزدی، محدث و رجالی شیعی قرن سیزدهم• ابو الحسن بن بابویه قمی، اِبْن ِ بابِویه ْ، ابوالحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (د ۳۲۹ق /۹۴۱م )، فقیه ، محدث شیعی و مرجع مردم قم و اطراف آن • ابو الحسن جرجانی، جرجانی ، ابوالحسن علی بن عبدالعزیز، ادیب، شاعر، فقیه و قاضی شافعی و متکلم معتزلی قرن چهارم• ابو الحسن شعرانی، از شخصیت های برجسته دانشمندان کم نظیر اسلامی قرن چهاردهم هجری• ابو الحسن علی بن محمد بن محمد بن عبد الکریم شیبانی جزری ، مشهور به ابن اثیر، مورخ، ادیب، و محدث، صاحب دو کتاب تاریخی الکامل و اسد الغابة• ابوالحسن سجستانی آبری، بُری، ابوالحسن، محمد بن حسین بن ابراهیم بن عاصم بن عبدالله سجستانی، حافظ قرآن، و مورخ و محدث شافعی• ابوالحسن ابن باذش، ادیب ، لغت شناس ، قاری ، راوی ، محدث و نحوی جیانی الاصل • ابوالحسن ابن زبیر، معروف به ابن کوفی ، ادیب ، کاتب و راوی • ابوالحسن ابن زیاد، اِبْن ِ زیاد، ابوالحسن علی بن زیاد تونسی ، فقیه و محدث مالکی • ابوالحسن ابن سراج، ادیب، شاعر، نحوی ، لغوی و فقیه مالکی عصر ملوک الطوایف در اندلس• ابوالحسن ابن قطان، فقیه و محدث مالکی• ابوالحسن احمد بن علی نجاشی، ابوالحسن احمد بن علی نجاشی از اساتید و بنیان گذاران علم رجال• ابوالحسن بستی، بُستی، ابوالحسن علی بن محمد بن جعفر لَحیانی (لَحسانی)، از مشایخ صوفیه خراسان در قرن پنجم• ابوالحسن بغوی، بَغَوی، ابوالحسن علی بن عبدالعزیزبن مرزبان بن سابور، محدث و لغوی سده سوم• ابوالحسن بقاعی، بِقاعی، ابوالحسن ابراهیم بن عُمر ملقب به برهان الدین، ادیب، شاعر، مورخ و مفسّر شافعی قرن نهم• ابوالحسن بکری، بَکری، ابوالحسن احمد بن عبدالله، مؤلف و فقیه امامی• ابوالحسن بنان حمال، بُنان حمّال، عارف و زاهد قرن های سوّم و چهارم• ابوالحسن بوشنجی، بوشَنجی، ابوالحسن علی بن احمد، از صوفیان و جوانمردان خراسان در نیمه اول قرن چهارم• ابوالحسن بهرامی سرخسی، بهرامی سرخسی، ابوالحسن علی، از شاعران و استادان فنّ عروض در قرن پنجم• ابوالحسن بیهقی، بِیْهَقی، ابوالحسن علی بن زید بن محمد (۱۹ شعبان ۴۹۰-۵۶۵ق/اول اوت۱۰۹۷-۱۱۷۰)، از علمای بزرگ• ابوالحسن پزدوی، پَزْدَوی، یا بزدوی، ابوالحسن فخرالاسلام علی بن محمد بن حسین، فقیه و اصولی حنفی• ابوالحسن ترکی، تُرْکی، ابوالحسن علی بن بَکْمَش بن عبدالله عِزّی معروف به فخر ترکی، ادیب و عالم نحوی• ابوالحسن تهامی، علی بن محمد تِهامی، مکنّا به ابوالحسن، شاعر عرب در قرن پنجم• ابوالحسن حائری، ابوالحسن حائری از روحانیون و دولت مردان معروف شیعه عراق در قرن چهاردهم هجری• ابوالحسن رزاز واسطی، بَحْشَل، ابوالحسن اَسلَم بن سَهْل واسِطی رَزّاز، مؤلفِ تاریخ واسط• ابوالحسن رستغفنی، رُستُغفَنی، ابوالحسن علی بن سعید، متکلم ماتریدی و فقیه حنفی• ابوالحسن شیخ علی خاقانی، از علمای بزرگ شیعه• ابوالحسن طبری، پزشک دانشمند ایرانی قرن ۴ ق• ابوالحسن علی باقولی اصفهانی، مفسر و نحوی قرن ۶ هجری• ابوالحسن علی بن احمد خرقانی، خَرَقانی، ابوالحسنعلی بن احمد بن جعفر، عارف و صوفی نامدار قرن چهارم و پنجم• ابوالحسن علی بن بویه عمادالدوله، از بزرگان آل بویه• ابوالحسن علی بن سهل ، معروف به «ابن ربن طبری»، پزشک و داروشناس مشهور ایرانی سده سوم هجری• ابوالحسن علی بن هلال، از بزرگ ترین هنرمندان خوش نویس تاریخ تمدن اسلامی• ابوالحسن کرمانی، کرمانی، حمید الدین، احمد بن عبدالله ابوالحسن، سخنگوی بزرگ فلسفه اسماعیلیه در دورۀ خلافت فاطمیِ الحاکم بأمرالله (۳۸۶-۴۱۱)• ابوالحسن کوشیار دیلمی، دانشمند اخترشناس• سید رضی، از علمای بزرگ شیعه و شاگرد شیخ مفید• ابوالحسن محمد بن محمد بصروی، بُصْرَوی، ابوالحسن محمد بن محمد بن احمد (د ربیع الاول ۴۳/ ژوئیه ۰۵۱)، فقیه امامی شام • میرزا ابوالحسن مشکینی، از علمای معاصر شیعه• ابوالحسن علی بن اسماعیل، ادیب، لغوی و نحوی عصر ملوک الطوایفی اندلس• آقا سیدابوالحسن اصفهانی، اِصْفَهانی ، آقا سیدابوالحسن (۱۲۸۴- ۱۳۶۵ق /۱۸۶۷-۱۹۴۶م )، فقیه بزرگ امامی و مرجع تقلید شیعیان جهان • سید ابوالحسن حافظیان خراسانی، از خاندان سیادت و تقوا و علمای بزرگ• سید ابوالحسن مولانا، آقا سید ابوالحسن مولانا، اولین فرزند آیة الله حاج سید علی مولانا• سیدابوالحسن جلوه مظهر، از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم• سیدابوالحسن حائری زاده، نماینده مجلس شورای ملی و از فعالان سیاسی• ابوالحسن ابراهیم بن صالح اصفهانی، عالم فاضل قرن سیزده هجری در اصفهان• ابن رسته ابوالحسن علی بن جبله تمیمی اصفهانی، از محدّثان اصفهان در قرن سوم هجری• ابوالحسن علی بن عبدالرّحمن، علی بن عبدالرّحمن بن ابی عمر، از شخصیت های آلِ قُدامه
...

[ویکی شیعه] ابوالحسن (ابهام زدایی). ابوالحسن کنیه پنج امام است:

[ویکی فقه] ابوالحسن (علیه السلام). ابوالحسن (علیه السّلام) ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابوالحسن امام علی (علیه السلام)، امام علی بن ابی طالب (علیه السلام) اولین امام شیعیان و سومین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن اول، امام موسی (علیه السلام) هفتمین امام شیعیان و نهمین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن ثانی، امام رضا (علیه السلام) هشتمین امام شیعیان و دهمین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)• ابوالحسن ثالث، امام هادی (علیه السلام) دهمین امام شیعیان و دوازدهمین تن از چهارده معصوم (علیهم السلام)
...

پیشنهاد کاربران

زیبا با ادب باغیرت با مرام

خوشرویی و خوشقلبی و. خوش احوالی

ابوالحسن به معنی پاک. ساده. قلبی بزرگ و بی کینه.

ابوالحسن به معنای پدر خوبی ها است.

معنی ابوالحسنی
پدر امام حسن ( ع )


کلمات دیگر: