یوتون

یوتون (به زبان نروژی باستان: Jötunn یا به صورت جمع jǫtunn) در اساطیر اسکاندیناوی، غول هایی از نژاد ارواح طبیعت و دارای نیروهای مافوق انسانی بودند که در یوتون هایم، یکی از نه بخش جهان در کیهان شناسی نورس زندگی می کردند. یوتون هایم توسط کوه های مرتفع و جنگل های انبود از میدگارد، سرزمین انسان ها جدا شده بود. این غول ها به چندین نوع مختلف تقسیم می شدند، اما غول های یخی جزو رایج ترین آن ها به شمار می رفتند. پایتخت یوتون هایم، شهر اوتگارد نام داشت و به عنوان دژ غول های یخی و همچنین خانه ایزد شرارت لوکی به شمار می رفت.
با کشته شدن یمیر، کل نژاد غولان یخی به جز دو تن در خونش غوطه ور گشتند و پس از آن نژاد جدیدی از غولان به وجود آمدند.

یوتون (Jotun)
در اساطیر اسکاندیناوی، غولی که در فوفونهایمیا اوتگارد، مناطق کوهستانی جنگلی و پوشیده از سنگ اطراف جهان، می زیست.

[ویکی الکتاب] معنی یُؤْتُونَ: می دهند
معنی یُؤْتَوْنَ: داده می شوند
معنی لَّا یُؤْتُونَ: نمی دهند
معنی نَقِیراً: گودی پشت هسته ی خرما - نقطهای است که بر روی هسته خرما است - چیز حقیر و اندکی که مرغ آن را با منقار خود از زمین بر میدارد (کلمه نقیر ، صفت مشبهه است ، و در عبارت "فَإِذاً لَّا یُؤْتُونَ ﭐلنَّاسَ نَقِیراً "به معنای اسم مفعول یعنی منقور (منقار زده ) آمد...
ریشه کلمه:
اتی (۵۵۳ بار)